December is de maand waarin we allemaal terugblikken op het afgelopen jaar. Ik zocht uit welke blogs dit jaar het beste gelezen werden. Elk jaar staan er een paar artikelen bovenaan in de lijst die het kennelijk goed doen in Google, maar die we nu wel een keer gezien hebben. Daarom heb ik er bewust voor om alleen de blogs te delen die ik in 2019 geschreven heb.
De uitkomst vond ik nog best verrassend. Zo blijkt dat het goed scoort om depressief te zijn? Leuk is natuurlijk anders, maar de echt persoonlijke verhalen worden goed gelezen. Dat is anderzijds ook fijn, want ik heb ook veel steun gekregen van jullie! Bedankt daarvoor. Ik had verwacht dat ik de kittens wel terug zou vinden in dit lijstje, maar dat is dan weer niet het geval. Verder zou ik zeggen, lees verder en dan zie je vanzelf welke blogartikelen het goed deden in 2019.
1. En toen werd ik mama
Dat ik mama ben, dat wisten jullie natuurlijk al lang. Dat dit nieuwe gevoelens, angsten en zorgen met zich meebrengt is waarschijnlijk ook geen verrassing. Toch merkte ik dat ik het er lastig mee had. Inmiddels ben ik heel hard aan het werk om de balans tussen Rox en Mama-Rox een beetje terug te vinden, zodat ik mezelf weer leer op te laden en ik ook een leukere mama kan zijn voor Marcel en Espen. Dat is voorlopig nog wel een aandachtspunt en misschien zal het dat ook wel blijven.
2. Depressie, hoe maak je er een einde aan
Ik deelde een gastblog, of eigenlijk een aankondiging dat Rintske Bosma een avond organiseerde over depressies en hoe je hier mee om kunt gaan. Normaal gesproken deel ik mijn artikelen op social media door gewoon de titel te laten staan, maar in dit geval pakte dat niet zo handig uit. Nee lieve mensen, ik geef jullie echt geen tips over hoe je uit het leven kunt stappen (zo grof ben ik niet) en het is ook zeker geen aanmoediging, het was slechts de woordspeling die Rintske gebruikte als titel voor haar avond. Goed, dat had ik beter even in kunnen leiden qua tweet, want nu werd het een behoorlijke discussie op Twitter. Dit zorgde dan wel weer voor veel bezoekers. Het was geen bewuste clickbait, meer een ongelukkige woordspeling die verkeerd kon worden opgevat. Daar heb ik dus ook weer iets van geleerd.
3. Ciao Bella
Deze zomer moest ik afscheid nemen van mijn poezenkind Bella. Mijn eerste eigen poes, mijn meisje. Ze is 18 jaar geworden en was eigenlijk al die tijd zo gezond als een vis. De leeftijd en die vreselijke hitte werden haar helaas teveel afgelopen zomer. Ze was op. Ik mis haar nog steeds en ook Marcel vraagt nog af en toe naar haar.
4. Over zelfzorg en schuldgevoelens
Het schrijven over mijn zoektocht naar balans helpt me goed, omdat ik er meer inzicht van krijg. Ik kan prima een dagboek bij gaan houden, maar het delen van deze blogjes zorgt ervoor dat ik me gesteund voel. Daar haal ik niet alleen kracht uit, maar het motiveert me ook om door te zetten. Ik zou anders niet alleen mezelf, maar ook de rest van de wereld laten zitten. Ja, ik weet heus wel dat ik het allemaal voor mezelf doe, maar toch.
5. Een dubbele groeispurt
Ik schreef deze blog toen het komkommertijd was en er eigenlijk niet zoveel was om over te schrijven. Je bent mama of je bent het niet. Er is altijd wel wat te vertellen over de jongens. Deze zomer was het opvallend dat ze allebei een enorme groeispurt door maakten. Zou dat door het zonlicht komen? Hoe dan ook, ik deelde een stukje over hun ontwikkeling met daarbij foto’s van die week en dat werd veel gelezen. Het is grappig om te merken dat de ‘kletspraatjes’ waar je niet lang over nagedacht hebt, soms juist zijn wat mensen graag lezen.
6. Hoera Marcel is 4 jaar
Verjaardagen scoren dus ook goed. Hoewel, Marcel zijn vierde verjaardag dan. Dat Espen één werd, haalde de top 10 dan weer niet. Vier is ook best wel een mijlpaal natuurlijk. Ik schreef een stukje over hoe het nu met Marcel gaat en waarom hij nog niet naar groep 1 ging. Inmiddels is hij trouwens bijna klaar om die stap wel te gaan zetten, maar daar lezen jullie wel over als het zo ver is.
7. Veda beslist zelf
Ik vond dit echt een heftige, maar wel mooie, documentaire over Veda en haar traject bij de levenseindekliniek. Als zo’n jonge meid gewoon niet meer verder wil met haar leven, maar wel op een respectvolle manier afscheid wil nemen van haar naasten. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben. Ze ging de laatste strijd aan en liet iedereen mee kijken in haar leven. Ik werd die week op de documentaire gewezen omdat het slecht ging met iemand in mijn omgeving en ben blij dat ik hem gezien heb.
8. Naar de oogarts met Marcel
Aaaarrrrrrr Piraat Marcel! Die kleine boef wilde de ogentest niet doen op het consultatiebureau en daarom werden we doorgestuurd naar de oogarts in het ziekenhuis. Inmiddels hoeft Marcel geen pleisters meer te plakken, maar we zijn er ook nog niet helemaal vanaf…
9. Mijn eerste ervaring met Too Good To Go
Ik hield al maanden de app van Too Good To Go in de gaten, maar er waren in het begin niet veel winkels hier in de buurt die er aan mee deden. Inmiddels hebben we al een aantal keer een pakket opgehaald dus ook wij mogen ons waste warriors noemen. Ik hoop dat we nog veel fijne pakketten op kunnen halen in de toekomst.
10. Pakjesochtend 2019
Die man met die baard brengt wel een hoop teweeg ieder jaar. Marcel heeft het echt heel intens beleefd dit jaar, maar er absoluut van genoten. Dan is het ook allemaal minder erg dat het zo heftig is. Pakjesochtend was onwijs gezellig en de kids zijn enorm verwend. Ik ben tegelijkertijd wel blij dat het weer achter de rug is.
Dat waren er alweer tien. Het jaar zit er bijna op. Ik hoop dat het in 2020 lukt om nog net even wat vaker de laptop open te slaan en artikelen te posten. Heb jij nog onderwerpen waar je graag over zou willen lezen op mijn blog of is er iets wat je altijd al over mij had willen weten? Laat het weten in de comments en wie weet kan ik daar volgend jaar dan wat mee doen.
Jenn
Altijd leuk om te zien, ik maak zelf ook graag zulke lijstjes aan het eind van het jaar 🙂