Bij drie jaar krijgen alle kinderen een ogentest op het consultatiebureau. Marcel was de eerste keer flink uitgeput van de hele afspraak en het lukte niet om het tweede ook goed te testen. We maakten hiervoor een nieuwe afspraak. In december lukte het wederom niet om de test goed af te nemen. Beide keren ging het met rechts goed, maar bij het linkeroog niet. Hij gaf zelf aan dat hij het echt niet kon zien, dus we kregen een verwijzing naar een oogarts, zodat die het even goed kon beoordelen.
Gisteren hadden we de afspraak bij de oogarts in het ziekenhuis. We hadden de afspraak om 9 uur, maar dat was niet echt een handige tijd en het was echt even stressen. Ten eerste moesten we twee kinderen op tijd in de auto zien te krijgen, maar die gooiden lekker de kont tegen de krib, maar daarnaast was het ook verschrikkelijk druk op de weg, werd er op bepaalde plekken aan de weg gewerkt en bleken er hele wegen afgesloten waar je vroeger wel door kon. De navigatie van onze tijdelijk auto is niet up to date, dus dat hielp ook niet mee. We zijn het dus ook écht niet meer gewend om in de ochtendspits door de stad te rijden. Onderweg belden we even met de poli dat het wat later zou worden en dit was gelukkig geen probleem.
In het ziekenhuis liepen we naar de poli oogheelkunde en nadat we ons gemeld hadden, moesten we nog even plaats nemen in de wachtkamer. Gelukkig hadden ze daar veel verschillende dingen om de kinderen mee te vermaken. Marcel liep rechtstreeks op een tablet af waar je spelletjes op kon doen en waar je op kon kleuren. Dat was een fijne afleiding van het feit dat hij het eigenlijk allemaal wel spannend vond. Al snel riep de arts ons binnen. Marcel kreeg hetzelfde brilletje op als bij het consultatiebureau en hij mocht naar dezelfde plaatjes kijken. Het resultaat was precies hetzelfde als de vorige twee keer. Het leek er echt op dat hij niet veel kan zien met zijn linker oog. Omdat ze het zeker wilde weten, kreeg hij oogdruppels. Deze moesten even inwerken en we mochten dus weer plaats nemen in de wachtkamer. Ondanks dat hij nu niet scherp kon zien, vond Marcel het wel leuk om nog even te spelen.
Na het inwerken deed de oogarts nog een oogmeting om te kijken of hij soms een afwijking heeft. Beide ogen hebben precies dezelfde sterkte en hij hoeft geen bril. Er kwam nog een collega mee kijken en die zag (gelukkig) ook geen afwijkingen in zijn oog. Het blijft wel een feit dat hij met links niet alles zit en dus was de conclusie voor nu dat hij een ‘lui oog’ heeft. We kregen een recept mee voor ‘stoere oogpleisters’ en deze konden we vandaag ophalen bij onze apotheek. Over drie maanden hebben we weer een afspraak staan en we hopen dat hij dan wél zal slagen voor de ogentest. Tot die tijd gaat hij twee uur per dag als Piraat Marcel door het leven.
Geef een reactie