Tien jaar samen

Vandaag vieren Pel en ik een grote mijlpaal. Het is precies tien jaar geleden dat we elkaar offline leerden kennen. We kenden elkaar al wel via Twitter en MSN, maar de ontmoeting volgde in het Pinksterweekend van 2010. Ik weet nog dat het een saai weekend zou worden. Vrienden en familie waren weekendjes weg of hadden al plannen. Ik had al een paar films gekeken en was door mijn series heen. Het was ook nog eens ontzettend lekker weer. Zonde om binnen te blijven dus. Pel vroeg me of ik op de Pinkstermaandag een drankje wilde gaan doen samen in de stad en ik stemde in. Wat was het ergste wat kon gebeuren? Als het niet gezellig zou zijn, was ik tenslotte zo weer thuis.

De eerste ontmoeting

We hadden om 14 uur afgesproken op Utrecht Centraal. Ik ben normaal gesproken te vroeg of op tijd, maar deze keer… Ik miste de bus en moest een sms’je sturen dat ik te laat zou komen. Oeps! Gelukkig heeft Pel op me gewacht. Ik weet nog dat hij een fel oranje shirt aan had en dat was niet eens ter voorbereiding van het WK in Zuid-Afrika, maar gewoon omdat hij daar zin in had. We liepen samen naar de Neude en dronken een colaatje. Het was gezellig, dus daarna gingen we niet meteen terug naar huis. Sterker nog, we maakten er een dagvullend programma van. We maakten een flinke wandeling door de stad en ik liet hem allerlei mooie plekjes zien in en rondom de binnenstad. We kletsten non-stop en er werd veel gelachen. Ik at mijn eerste berenklauw. En toen het etenstijd werd, aten we een pizza aan de Oudegracht. We werden ‘achtervolgd’ door (muziek van) Gerard Joling en vernoemden onze pizza naar hem. Daarna keerden we terug naar de Neude voor meer cola (en bier) en uiteindelijk miste hij bijna de laatste trein naar huis… Om een lang verhaal kort te maken: Het was gezellig!

Papa en mama worden

Fast Forward >>> Na een paar jaar vol met ups & downs stonden we op 9 december 2014 met een positieve zwangerschapstest in onze handen. Wow. We zouden papa en mama worden. Na 9 maanden werd onze Marcel geboren en werd onze wereld op zijn kop gezet. Marcel was een heerlijke baby en we genoten heel erg van hem. Zoveel dat we het best zagen zitten om te proberen een tweede kindje te krijgen. Wie mij langer volgt, weet dat dit geen gemakkelijk weg is geweest, maar inmiddels hebben we twee prachtige jongens.

Een huis vol mannen

Tien jaar na onze eerste ontmoeting, zijn we niet meer met z’n tweetjes, maar vormen we een gezin van vier. Een huis met één vrouw en drie mannen. Ik vind het heerlijk, want ik wilde altijd al graag een jongensmama worden. Het is niet altijd makkelijk, maar het is zeker de moeite waard.

Vandaag zijn we dus tien jaar samen. Helaas kunnen we dat niet echt buiten de deur vieren. Dus het wordt geen datenight waar we oppas voor nodig hebben, maar dat betekent niet dat we het zomaar voorbij laten gaan. We kunnen dan niet samen uit eten gaan, maar we hebben wel een heerlijke maaltijd besteld bij een restaurant in Utrecht waar we al vaak gegeten hebben. Straks kunnen we daar een maaltijd ophalen en dan kunnen we hier thuis van genieten. Dat gaat vast lukken.