Soms word ik letterlijk moe van mezelf en hoewel ik niet zoveel zin heb om een lading zeikverhalen te schrijven, moet ik toch even wat dingen kwijt. Ik weet dat het niet verstandig is om teveel tegelijk te willen, maar toch krijg ik het weer voor elkaar om teveel te doen. Dat gaat dan meteen ten koste van de dingen die ik leuk vind, zoals schrijven of lezen. De brieven van mijn penvriendinnen liggen nog op mijn bureau te wachten op antwoord en mijn boekenlegger ligt al bijna een week tussen pagina 61 en 62 te wachten tot ik tijd maak om verder te lezen. Nu is daar niet altijd wat mis mee natuurlijk, maar deze keer zijn het niet alleen maar leuke dingen waar ik mee bezig ben en daarom haal ik er geen positieve energie uit.
Ik zat al niet zo heel lekker in mijn vel sinds vorig weekend. Na een endoscopie kreeg ik al last van mijn ogen. Die bleken te droog te zijn en daar kreeg ik oogdruppels voor, maar voor dit duidelijk was, had ik er al flink wat klachten van. Ik had hoofdpijn, zag wazig en ik werd er duizelig en moe van. Gelukkig hielpen de druppels goed, maar ik voelde al snel aan dat ik deze week niet op mijn best zou zijn qua energie level.
Er komen grote veranderingen aan in mijn leven (hierover binnenkort meer nieuws!) en voor die tijd wil ik van alles af hebben. De grote voorjaarsschoonmaak bijvoorbeeld. Hier heb ik deze week een begin aan gemaakt. Naast de normale dagelijkse klusjes zeemde ik de ramen en maakte ik één van onze balkons schoon. Verder had ik me opgegeven om donderdag vrijwillig mee te doen aan een groepsinterview. Hartstikke leuk en interessant, maar het kost meteen een hele middag en een bak energie. Ik werkte aan een nieuwe website en hielp op het kantoor van Stichting Borderline een handje mee met de verbouwing van het kantoor. Als klap op de vuurpijl bracht ik een dag door in twee ziekenhuizen en reed ik met Huib mee naar Helmond om een printer op te halen.
Wat ik de rest van de tijd deed? Slapen, voor me uit staren, radio luisteren (de Qtop500 van de 90’s was er tenslotte op!) en proberen te genieten van de zon als die er was. Ik houd van de lente en het feit dat het langzaam warmer wordt, hield me op de been. Daar kan ik energie uit halen. Laat de lente maar snel komen, dan ga ik nog even verder met druk zijn en knallen. Al ga ik wel proberen om de komende week weer wat vrije tijd en rustmomenten in te plannen voor mezelf. Het moet tenslotte ook weer niet te gek worden.
Kim
Mooi gezegd! Ik herken het, dat ik dan teveel wil doen en ik mijzelf er uiteindelijk mee heb. De lente, daar heb ik ook zin in! Zoals jij dat zegt, dat heb ik ook. Want ik merk gewoon dat als de zon schijnt, ik meer energie heb en alles lijkt wel ‘lichter’ te gaan.
Maar…blijven luisteren naar je lichaam 🙂
Zina
Goed op jezelf passen hè! Niemand, en vooral jij zelf niet, heeft er iets aan als je jezelf voorbij loopt. Hopelijk voel je je snel wat beter 🙂
Roxanne
Daar heb je helemaal gelijk in. Gisteravond heb ik mezelf maar even wat aandacht gegeven in de vorm van een lekker gezichtsmaskertje en een haarmasker en een lekkere warme douche! Was heel fijn 🙂
Sanne
Een dag leeg laten in je agenda is soms ook een goed plan! Sinds mijn uitslag en alle problemen met mijn gezondheid maak ik me niet meer zo druk en lukt het me opeens wel om dingen los te kunnen laten. Soms heb je even een eye-opener nodig om te beseffen dat het niet al te gek moet worden en dat je ook nog aan jezelf moet denken.
Daan
Yes. Lente. Ik vind het ook wel weer tijd worden!