De laatste tijd ben ik vooral druk met afstuderen. Ik probeer zeker over andere dingen te schrijven op mijn blog, maar in mijn hoofd is dat het onderwerp wat overheerst. Het staat als het ware op nummer één op mijn lijstje van dingen die ik belangrijk vind. Natuurlijk zijn mijn gezondheid, mijn relatie en vriendschappen ook belangrijk, maar op de één of andere manier heb ik constant het gevoel dat dit allemaal wat minder waard is als ik mijn studie dit schooljaar niet kan afronden. Dat klinkt heel dramatisch en zo voelt het ook. Na al die jaren ben ik er gewoon klaar mee en daarom hangt er voor mijn gevoel veel vanaf.
Hoewel ik een goede reden heb om zo lang over mijn studie te doen, denkt de hogeschool daar anders over. Jarenlang waren ze op hun manier behulpzaam en begripvol. Toch liep ik keer op keer tegen dingen aan. De vier jaar die je daar studeert zijn zo ingericht dat je onmogelijk op halve kracht kunt werken. Wanneer je eenmaal in een ander tempo bezig bent met je studie, betekent dat gewoonweg dat je het ene blok wel wat kunt doen en het volgende blok weer zit te wachten tot de vakken die je moet volgen worden aangeboden. Elk blok opnieuw moest ik allerlei mensen achter hun kont aan zitten, omdat ik me niet meer zelf kon inschrijven voor vakken. Op deze manier heb ik achteraf gezien veel meer studievertraging opgelopen dan ik van tevoren had ingeschat. Nu zou je zeggen dat dit deels aan de hogeschool ligt, maar dat maakt voor hen niet uit.
Studeren heeft me sinds 2011 echt bakken met energie gekost. Met het einddoel voor ogen ben ik elke keer door gegaan. Ik wil tenslotte dat diploma halen deze zomer. Vorige week zakte me toch even de moed in de schoenen. Terwijl ik me inschreef voor twee tentamens, zag ik dat er 14 studiepunten verdwenen waren. You’ve got to be kidding me! Ik ben meteen gaan bellen. De docenten die ik moest hebben, waren niet aanwezig en van de administratie kreeg ik slechts te horen dat je studiepunten na zes jaar komen te vervallen. Ik dacht even terug aan een e-mail die ik aan het begin van dit schooljaar kreeg. Hier stond inderdaad dezelfde informatie in, maar toen ik er naar informeerde, werd mij verteld dat dit pas zou gelden als ik dit jaar niet zou afstuderen. Dat was dus niet het geval. Ik schoot behoorlijk in de stress en wist echt even niet meer waar ik het moest zoeken. Nog meer vakken herkansen daar had ik echt geen energie meer voor.
Na een aantal e-mails en telefoontjes kwam er gisteren eindelijk goed nieuws. Het klopt wel dat je studiepunten ongeldig worden verklaard na zes jaar studeren, maar dit is een nieuwe regel die pas net is ingevoerd. Omdat de examencommissie van mijn verhaal af weet, hebben ze dit nu terug gedraaid. Wel met als voorwaarde dat ik voor 31 augustus 2013 moet afstuderen. Anders komen die studiepunten alsnog te vervallen. Nu ben ik dus niet meer de enige die drukt legt op het afstuderen. Ook de hogeschool kan niet anders meer dan mij te behandelen als de andere langstudeerders. Hoewel ik op zich prima op schema lig qua afstuderen, heb ik diep van binnen vaak het gevoel dat ik het niet ga halen. Die gedachte helpt nou niet echt. Toch kan ik deze gedachten niet goed meer ombuigen. ‘Ik doe wat ik kan’ is simpelweg niet meer genoeg. Er is geen volgend schooljaar meer en dat zou ik ook niet meer willen. Kortom, ik ga deze zomer afstuderen. Daar ga ik voor zorgen! Nu moet ik er zelf nog in geloven.
Sanne
Het komt goed! Je bent al zo goed op weg dat het gewoon moet lukken!
Daan
Wat raar van die studiepunten. Heel veel succes met afstuderen!
Huib
Het komt allemaal wel goed uiteindelijk… Alle goede dingen kosten veel energie toch? 🙂
Zina
Ah wat rot allemaal! Maar probeer te blijven denken aan je einddoel, en probeer vooral jezelf te vertellen dat het je wél gaat lukken, dat scheelt vaak al heel erg veel. Ik wil je in ieder geval ontzettend veel succes wensen de komende tijd. x
Kim
Ach meissie toch!
Wat vervelend dat de school lastig doet 🙁
Maar he dat je wat minder aandacht voor ons hebt, dat snap ik helemaal. Daarna heb je weer alle tijd. Ik merk zelf met stage dat mijn sociale leven al op z’n kop staat, maar dat komt ook weer goed. Als mensen dat niet snappen dan is het hun probleem.
Ondertussen sta ik (met heel veel anderen) aan de zijlijn om te roepen: We hebben de R, de O, de X, de A, de N, nog een N en een E…ROXANNE! You go girl! 🙂
X
Roxanne
Van de zomer gaan we het vieren he? 😀 Met warme chocolademelk met 400 graden buiten ofzo! 😛
Kim
JAAA!!!
Ik kijk er al naar uit 🙂
Saar
Je kan het best! Blijf geloven in jezelf 🙂
Roxanne
Thanks allemaal! Ik moet het af en toe even ventileren hier want anders word ik helemaal gestoord van die school. Natuurlijk heb ik straks mijn diploma en is het allemaal de moeite waard, maar tot die tijd voelt het gewoon alsof ik voor elke stap moet vechten.
robin
komt vast goed! <3 heel veel succes..
Dina
Dat gaat vast helemaal goed komen!
Lianne
Oef, kan me voorstellen dat je de druk nu goed voelt.. ik denk echter dat het helemaal goed komt (je hebt immers nog even!)!
Mich
Jeetje wat een heftige maatregel. Je studiepunten die gewoon verdwijnen. Ik weet nog wel van mijn tijd dat ze op een gegeven moment de blokken hadden omgegooid dus ik had oud studiegenoten die nog een tentamen moesten herkansen, dat het tentamen er helemaal niet meer was. :S
Maar jij veel succes! Doe je best! Ik heb er vertrouwen in! x
Roxanne
Ja dat hoor ik ook wel eens, dat tentamens en docenten er niet meer zijn. Gelukkig had ik alles uit de eerste 2 jaren wel in één keer afgerond dus dan zijn de tentamens die ik moet herkansen niet heel oud meer. Toch blijft dat lastig!
Petra
Meid, het komt vast goed hoor! Blijven volhouden, je best doen en blijf je ervaringen hier delen, zodat we je af en toe even kunnen motiveren als je dat nodig hebt. Liefs, knuffel!
Marcella
Blijf geloven in jezelf meid! Je doet het onzettend goed, knap dat je nog steeds zo hard aan het werk bent. Jouw inzet wordt beloond dit jaar met een mooi diploma. Succes met de laatste loodjes! X