Het Rosie Effect – Graeme Simsion

Titel: Het Rosie Effect (Don Tillman #2)
Auteur: Graeme Simsion
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Pagina’s: 426
Mijn beoordeling: ★★★★★ 

Vorig jaar kreeg ik van mijn broer en schoonzus Het Rosie Project cadeau. Ik schreef hier toen al over. Toen ik las dat er een tweede boek zou komen over Don en Rosie wilde ik dat erg graag lezen. Twee weken geleden lag Het Rosie Effect opeens in de brievenbus. Ik had het gewonnen! Dat was een leuke verrassing. Dit weekend begon ik met lezen en hoe verder ik kwam, hoe moeilijker ik het vond om het boek weg te leggen.

Waar het boek over gaat

Don Tillman en Rosie Jarman zijn getrouwd en wonen in New York. Juist als Don wil vertellen dat Gene, zijn schuinsmarcherende beste vriend uit Australië komt, heeft Rosie nieuws: Ze is zwanger.

Op zijn geheel eigen wijze verwerft de autistische Don in no time alle kennis over vader worden. Maar zijn oude zwakheden komen weer boven en brengen hem in de problemen. Terwijl hij opgaat in het perfectioneren van alle praktische details, verliest hij zijn emoties totaal uit het oog. Hij dreigt Rosie kwijt te raken op het moment dat ze hem het hardste nodig heeft.

Wat ik van het boek vind

Vanaf de eerste pagina had ik al een glimlach op mijn gezicht. De manier waarop Don denkt en spreekt, is echt zo uniek. Dat was in het eerste deel even wennen, maar nu voelde het eigenlijk meteen weer vertrouwd. Rosie en Don mogen dan verhuisd zijn naar New York, voor de rest zijn ze nog precies wie ze waren. Of niet?

Als blijkt dat Rosie zwanger is, gaat Don op zijn eigen manier op zoek naar informatie en een manier om hier mee om te gaan. Daarmee gaat hij eigenlijk voorbij aan het gevoel van Rosie en ze lijken uit elkaar te drijven. Ik vind het heel mooi omschreven hoe Don druk bezig is met zijn Baby Project zonder dat anderen zien hoeveel moeite hij eigenlijk doet. En op zijn eigen manier werkt hij zichzelf in de nesten.

Het boek heeft veel met me gedaan. Ik kan me er verschrikkelijk kwaad om maken als mensen niet verder kunnen kijken dan hun neus lang is. Waarom zou iemand zoals Don geen vader moeten worden? Wie is een ander om hier een oordeel over te vellen? Ik wil niet teveel van het verhaal weggeven, maar ik was op een gegeven moment zo boos op bepaalde personages in dit verhaal, dat ik ze het liefst even de waarheid had willen vertellen. Dat kan natuurlijk niet, want de personen in dit boek zijn niet echt.

Gelukkig zakte mijn woede weer naar mate het einde van het verhaal in zicht kwam. Gelukkig heeft Don namelijk wel weer het geluk dat hij dingen op zijn manier recht kan zetten. En wat hij daarbij allemaal tegenkomt is grappig om te lezen. Het kan voor mijn gevoel alleen hem overkomen.

Kortom, ook Het Rosie Effect is wat mij betreft echt een aanrader!