Espen was gisteren alweer één maand bij ons en daarom mochten we ons vanmorgen melden bij het consultatiebureau voor de eerste afspraak met de arts. Die afspraak vond ik niet zo heel spannend, omdat alles tot nu toe best goed gaat met Espen. Ik was wel nieuwsgierig naar zijn lengte en gewicht.
Espen is een heel ander kind dan Marcel. Ieder kind is uiteraard anders, maar Espen is gewoon een gezonde baby van een normaal formaat. Bij Marcel was dat anders. Die was (gelukkig) wel gezond, maar door zijn lage gewicht maakte ik me sneller zorgen om hem. Hij had geen reserves. Espen is wel voorzien van de nodige ‘spekkies’ en als ik eerlijk ben, ben ik daar wel heel blij om. Hij groeit in ieder geval goed, dat bleek ook wel bij het wegen en meten. Espen woog alweer 4860 gram en is 57 cm lang. Dat is een flinke groeispurt in één maand tijd. Zijn lengte en gewicht zitten beide rond de +1 lijn van het gemiddelde en komen dus goed met elkaar overeen. Ook dat is heel anders dan bij Marcel. Het zijn qua bouw echt hele verschillende mannetjes.
De arts vroeg aan het begin van het gesprek of wij zelf vragen hadden. Ik wilde het graag even hebben over de voedingen van Espen. Niet alleen is hij sinds de eerste dag constant misselijk, maar hij houdt er ook een apart ritme op na qua eten en slapen. Ik ben wel geneigd hem te volgen in dat ritme, omdat het erop lijkt dat hij toch wel genoeg melk en slaap krijgt op deze manier. Verder zie ik namelijk een tevreden mannetje en hij groeit goed. Dat lijken mij wel belangrijke dingen. Gelukkig was de arts dat met met eens. Ze zei wel dat het soms handig is om een baby meer te laten drinken, omdat hij dan langer slaapt. Dat lijkt niet echt te werken, omdat Espen gewoon echt niet meer wil drinken dan dat beetje waar hij zin in heeft. Dat kan een hele fles zijn, maar soms zijn het ook een paar slokken. Dan kun je op je kop gaan staan, maar hij drinkt zijn fles dan niet leeg. De misselijkheid vond ik vervelender, ook omdat hij op een gegeven moment steeds vaker moest spugen. Bij Marcel hebben we veel ellende gehad met reflux en medicatie. Ik heb advies gevraagd aan de huisarts, maar die verwees me naar het consultatiebureau. Omdat ik daar niet op wilde wachten, had ik zelf vast een pak johannesbroodpitmeel gekocht om de voeding wat te verdikken. Dat zorgt in ieder geval voor minder spugen en tot nu toe leek Espen ook minder misselijk. Het zou toch het eerste advies zijn dat de arts zou geven. Ook dat was ze met me eens en ze vond het goed dat we zelf al actie ondernomen hadden. Dat vond ik zelf ook wel ja, want niemand heeft er wat aan als die kleine vent straks zo’n geïrriteerde maag heeft dat er niks binnen blijft. Helaas begon hij vanmiddag wel weer met spugen en hikken. Ik hoop dat we het toch onder controle kunnen krijgen en houden. Hij mag dan goed groeien, maar die misselijkheid is gewoon vervelend voor hem.
Na het gesprek wilde de arts Espen ook even bekijken. Hij werd al vrij snel helemaal goed gekeurd. Ze stond versteld van hoe sterk hij al is. Dat was mij ook al opgevallen. Het gaat allemaal veel te snel. Van mij mag hij nog wel wat langer een klein baby’tje blijven, maar zelf denkt hij daar anders over. Hij ontwikkelt zich razendsnel. We moeten dus maar even extra hard genieten van deze fase, want voor je het weet, is het echt geen baby meer.
We waren eigenlijk best snel klaar deze keer. Nu maar hopen dat het zo goed blijft gaan met Espen. Volgende maand mogen we weer terug komen voor controle bij de verpleegkundige en dan krijgt Espen ook zijn eerste inentingen. Nu mogen we eerst lekker genieten van hem en het feit dat alles goed gaat met ons.
Geef een reactie