Vitamine D en acceptatie

geplaatst in: Gezondheid | 7

Ik ben moe. Dat zijn we allemaal wel eens natuurlijk. De laatste tijd loopt het echter weer compleet uit de hand. Na een dag college kruip ik soms na het eten mijn bed in en kom ik er de volgende morgen pas weer uit. Om me nog altijd moe te voelen. Het werd dus tijd voor een afspraak bij de huisarts. Hij gaf me een formulier waarmee ik bloed kon laten prikken. Ruim een week later bleek dat de waarden van mijn vitamine D weer achteruit waren gegaan. Omdat de assistente vond dat de waarden normaal waren en ze me geen herhaalrecept wilde geven voor de medicatie die ik daarvoor kreeg, heb ik een afspraak gemaakt. Mijn eigen huisarts was op vakantie, maar er is momenteel een fijne vervanger, dus dat gaf niet echt.

Gisteravond heb ik me alvast voorbereid op het gesprek. Hoewel mijn vitamine D waarden al een jaar laag zijn, ben ik nooit gaan zoeken naar de gevolgen daarvan. Ik had een tijd lang het gevoel dat de pillen die ik kreeg wel werkten en daar bleef het voor mij bij. Thuis voor doktertje spelen heeft vaak ook geen zin, daar word je alleen maar onnodig bang van. Toch ben ik eens gaan zoeken naar de klachten die horen bij een vitamine D tekort. Dat de waarden laag waren, was al aangetoond in mijn bloedtest. Ik schrok van wat ik las op het internet. Veel van die klachten waren erg herkenbaar en daarvoor had ik al een doorverwijzing naar het ziekenhuis gekregen. De oorzaken daarvoor waren niet te zien op de twee CT-scans die ik had gehad en ze waren ook niet neurologisch. Nu stonden ze ineens op een lijstje met klachten die konden ontstaan door een tekort aan vitamine D. Ook stond er online dat er een discussie gaande is over de grenswaarden van vitamine D, en dat niet alle dokters de nieuwe waarden hanteren. Ik las verder en besloot wat dingen te printen zodat ik goed voorbereid bij de huisarts aan zou komen.

Vannacht werd ik wakker met pijn en de thermometer gaf 38,9 aan. Het was weer zo’n dag. Gelukkig had ik een afspraak met de huisarts staan, dan kon die eens met eigen ogen zien hoe ik me vaak voel. De dag ging traag voorbij. Eenmaal bij de dokter lukte het me wel aardig om mijn verhaal te doen. Ze bekeek mijn bloedwaarden nog een keer en vergeleek ze met vorige keren. In haar ogen moesten mijn vitamine D waarden nog wel omhoog, maar konden ze niet de oorzaak zijn van al mijn andere klachten. Toch zei ze dat ik niet zo hard op zoek moest gaan naar een diagnose of een oplossing. Het was in haar ogen beter om te accepteren dat het zo is en dat ik soms meer moe ben dan goed lijkt. Volgens de huisarts moet ik daar niet tegen willen vechten, omdat het bij sommige patiënten nooit duidelijk wordt wat ze  hebben. Ze wil gesprekken met me aangaan om te kijken waarom ik het niet los kan laten. Ik ben hiermee akkoord gegaan, maar eigenlijk merk ik bij mezelf dat ik het gevoel heb dat zij het al opgeeft voordat ze zoekt. Dat ze voor zoveel andere patiënten niets kan vinden, wil toch niet zeggen dat dit bij mij ook zo is? Uiteindelijk stond ik weer buiten met een recept voor vitamine D en een nieuwe afspraak voor over anderhalve week.

Ik moet dit even laten zakken. Gelukkig heb ik in maart ook nog een afspraak staan in het ziekenhuis, misschien willen ze daar nog wel doorzoeken. Ik snap dat ik het een keer los moet laten, maar ergens heb ik het gevoel dat die tijd nog niet gekomen is. Het lijkt me erg moeilijk om toe te geven dat dit het is. Dat ik de rest van mijn leven altijd moe ben. Dat ik het maar ok moet vinden dat ik 28 ben en me soms wel 80 voel als ik ’s morgens uit bed kom.

7 reacties

  1. Rianne

    Wat erg! mijn dokter heeft namelijk exact hetzelfde gedaan. afdoen, omdat veel jongeren altijd/vaak moe zijn. ze gaf me het gevoel dat ik loog, dat het tussen mijn oren zat. toch kan het niet goed zijn. ik blijk een langzaamwerkende schildklier te hebben en heb ook nog een tijdje vitamine d geslikt, maar daardoor gingen mijn waardes niet extreem omhoog ofzo dus die heb ik weer laten vallen. b12 was wat aan de lage kant, maar ook niet schrikbarend. ik slik nu alleen nog voor mijn schildklier en dat heeft al onwijs veel geholpen. door die pillen ben ik het ook gaan accepteren. nu kan ik er véél beter mee omgaang! Zo fijn! hopelijk weet jij ook binnenkort wat er precies aan de hand is.

  2. Sanne

    Dat is niet erg fijn als je telkens zo moe bent. Bij mij heeft het moe zijn gelukkig geen medische oorzaak in die zin. Het is bij mij echt een psychische oorzaak.
    ik hoop dat ze in het ziekenhuis verder zullen gaan kijken en dat er snel een einde zal komen aan de moeheid.

  3. Emma

    Niet mee akkoord gaan hoor, mijn huisarts heeft me 7 jaar naar huis gestuurd onder het mom van het valt wel mee en accepteer het maar. Onzin! En accepteren betekent niet dat je de hoop opgeeft op verbetering.

  4. Kevin

    Hoi,

    Ik heb zo even je verhaal doorgelezen en ik weet niet wat voor klachten je allemaal precies heb, maar je vermoeidheid klachten komen me maar al te goed bekend voor.

    Zelf kamp ik al een aantal jaar hiermee. ben er zelf al tig keer mee naar de dokter geweest en wordt elke x weer met niks naar huis gestuurd, tot een kleine maand geleden. had de afgelopen 3 maanden heel vaak onverklaarbare spierpijn, mijn huisarts had zelf toen aangegeven dat het mogelijk vitamine d te kort zou kunnen zijn.

    na lang doordrammen dus eindelijk mijn zin gehad en een formulier mee gekregen om me te laten testen op vit d.

    ja hoor, uitslag was positief! mijn waarden waren 14, terwijl dit rond de 75/100 moest zijn. heel erg laag dus.

    daarvoor had ik al een uitgebreid bloedonderzoek gehad, maar dat was allemaal prima in orde.

    ben zelf een jongeman van 25, en voel me ook soms net 80 wat jij zegt.

    Veel sterkte en ik hoop dat je eruit komt.

  5. justm3

    Momenteel kan ik me herkennen in wat je hier schrijft. Niet persé de klachten, maar dat aanhoudend ziek zijn. Alhoewel ik ook enorm veel last heb van vermoeidheid.

    Ik heb gelukkig een goede huisarts gevonden nu die mij echt stap voor stap goed laat onderzoeken. Mijn vorige huisarts nam mij niet serieus. Misschien is het geen slecht idee om eens te zien naar een second opinion?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.