Met Marcel naar het Nationaal Militair Museum

Toen Espen geboren werd en de zomervakantie in zicht kwam, vroegen we aan Marcel of hij het leuk zou vinden om een middag op pad te gaan met papa en mama, zonder de baby. We vroegen hem ook wat hij wilde doen. Zijn antwoord was ‘vliegtuigen kijken’. Dat was te verwachten. We zijn al een aantal keer op Schiphol geweest met hem en zelf zijn we al eens bij het Aviodrome geweest. Daarom leek het ons leuk om met Marcel naar het Nationaal Militair Museum te gaan. De hele zomer was het te warm of te nat, maar afgelopen weekend was het mooi weer. Daarom leek het ons leuk om hem mee te nemen op zijn verjaardag.

Pel en ik zijn als kind wel eens naar het Luchtvaartmuseum geweest in Soesterberg, maar dit is een heel nieuw museum. Ik had dus geen idee wat ik moest verwachten. Pel wist met te vertellen dat ze niet alleen vliegtuigen hebben, maar ook andere militaire voertuigen, maar ergens had ik toch nog steeds het gevoel dat het voornamelijk vliegtuigen, helikopters en straaljagers zouden zijn. Er zijn echter net zoveel pantservoertuigen, tanks en speciale voertuigen (zoals bijvoorbeeld militaire ambulances) te zien in het museum. Ook is er een Xplore ruimte waar kinderen van alles kunnen doen en aanraken.

Toen we vanaf de auto naar het museum toe liepen, zagen we al wat gave dingen. Zo stond er onderweg een militair voertuig met luchtafweergeschut in het gras en voor de ingang staat een tank. Je kunt ook de Amerikaanse straaljagers en vliegtuigen al zien staan als je naar de ingang loopt. Ik tilde Marcel even op en wees alles aan. Hij werd meteen enthousiast. ‘Tietuigen!’

We hadden onze kaartjes online gekocht dus we konden meteen doorlopen. Als je de route van het museum volgt, loop je boven eerst langs een expositieruimte waar op dit moment (tot 28 oktober 2018) een tentoonstelling over Willem van Oranje te zien is. Wij sloegen deze ruimte over en liepen achter Marcel aan, die al halverwege de trap naar beneden was. Daar zag hij tanks, voertuigen en vliegtuigen dus dat was waar hij wilde zijn. We besloten hem even zijn gang te laten gaan. Hij bekeek alles met grote ogen en wilde het liefst alles aanraken. Helaas kan dit niet. Het was jammer dat je eigenlijk bijna niet naar de binnenkant kon kijken, want dat had hij nog mooier gevonden. Natuurlijk was het nu ook al wel indrukwekkend. Een deel van de helikopters en vliegtuigen hangen in de lucht en hij hoopte dat hij ze aan kon raken als wij hem op zouden tillen. Ik moest hem teleur stellen, want mama is niet zo lang dat hij daar bij kon komen.

Op het buitenterrein van het Nationaal Militair Museum is ook van alles te zien en doen. Er is een gave speeltuin met oude voertuigen en een stormbaan voor kinderen. Ook stonden er verschillende Amerikaanse straaljagers buiten om te bekijken. Af en toe werd er omgeroepen wat er nog meer te doen was. In de zomervakantie zijn er aardig wat activiteiten, maar ik weet niet hoe het op andere dagen is. Afgelopen weekend kon je onder andere binnen kijken in een Fokker F27 en meerijden met verschillende militaire voertuigen. Er was ook een tentenkamp waar kinderen in de laarzen van een echte soldaat konden stappen door allerlei opdrachten te voltooien. Hier was Marcel nog te klein voor. Hij wilde best wat camouflage schmink op, maar knopen leggen en tenten opbouwen kan hij nog niet.

Na anderhalf uur hadden we nog lang niet alles gezien of gedaan, maar Marcel was doodmoe van alle indrukken. Het was voor ons dus tijd om naar huis te gaan. Ik denk dat oudere kinderen zich veel langer kunnen vermaken. Toch vond Marcel het leuk, want hij heeft het er al dagen over en wil graag een keer terug.