De zomer is begonnen en hoewel niet elke dag mooi was qua weer, ben ik ontzettend blij met elke dag dat de zon wel schijnt. Ik krijg veel energie van het mooie weer. De jongens doen het ook beter als we veel naar buiten kunnen. Marcel is absoluut een buitenkind. In juni konden we lekker veel naar buiten toe en dat maakt de dagen zoveel fijner.
Vorige zomer wilde ik het Máximapark al verkennen, maar toen kwam het er steeds niet van. Inmiddels ben ik er een paar keer geweest, zowel op de fiets als lopend. Het is een prachtig en groot park en er is zoveel te zien en verkennen. Marcel vindt het er ook fijn. Hij kan er heerlijk racen met zijn loopfiets en de speeltuin bij het restaurant is ook een hit. Ik heb het idee dat we nog lang niet alle paadjes gehad hebben en er zijn dus nog delen van het park die we samen kunnen ontdekken.
Het tweede weekend van juni was het tijd voor festival Bourgondisch Vleuten op het Dorpsplein. Het is onze tweede zomer in Vleuten en weer konden we er niet echt bij zijn. We hadden al plannen voor die dag, maar konden rond lunchtijd wel even gaan kijken wat er te doen was. We hebben heerlijk geluncht bij de kraam van Chinees restaurant Jasmine Palace uit De Meern en geproost met een Desperado. Ook kochten we een cadeautje voor Marcel. Later die dag reden we naar de camping waar mijn ouders staan voor een barbecue.
De derde zondag van juni was het vaderdag. We brachten het grootste deel van het weekend door met onze families. Marcel knutselde iets voor Pel op de peuterspeelzaal en ik liet namens de jongens een mooie fotosleutelhanger maken.
Vleuten heeft zoveel leuke plekjes om heen te gaan als het mooi weer is. De Geertjes Hoeve blijft echt één van mijn favorieten, hoewel het technisch gezien bij Haarzuilens hoort. We hadden Espen nog niet eerder meegenomen,maar die keek zijn ogen uit bij de geitjes en stak zijn kleine handje uit om ze te aaien. Dat was echt heel schattig. Marcel blijft toch meer fan van alle fietsjes, loopwagens en de speeltuin die ze er hebben. Marcel is dol op dieren, maar geitjes vindt hij toch wat eng. Wel wilde hij deze keer oefenen met een fietsje met trappers.
Ik heb eigenlijk al mijn halve leven een hekel aan fietsen. Nu we hier wonen, voelt dat anders. Je bent snel het dorp uit en kunt lekker door de weilanden of het park fietsen. Ik merk dat ik op die manier goed de omgeving kan verkennen. Er zijn zoveel mooie plekjes in Vleuten en Leidsche Rijn waar ik nog nooit geweest ben. Het geeft me ook veel rust na een drukke dag met de jongens. Wie had ooit gedacht dat ik nog eens zou zeggen dat ik voor mijn rust zou gaan fietsen. Het voelt goed, want ik kan mijn hoofd leeg maken en het is nog gezond ook.
Ondanks het mooie weer zijn we allemaal verkouden geweest. Marcel en Espen waren er best ziek van. Ik vond het zo vreselijk sneu voor Espen, want die had echt geen idee wat hem overkwam. Ik ben met hem nog bij de huisarts geweest, maar er was verder niets aan de hand. Hij was echt gewoon verkouden. Dat is enerzijds natuurlijk fijn, maar het was ook sneu want we konden er zo weinig aan doen. Voor de meeste hulpmiddeltjes is hij nog te klein.
Espen mocht zich ook weer melden op het consultatiebureau voor de drie maanden afspraak. Het gaat super goed met hem. Hij was ruim 62 cm lang en woog alweer 6800 gram. Hij groeit dus hard en doet het goed. Ook kreeg hij weer een prikje. Deze keer had hij daar gelukkig helemaal geen last van. Ik hoop dat dit zo blijft.
Ik las de volgende boeken
- Het hooggevoelige kind met een sterke wil – Janneke van Olphen
- Gespleten – Karin Slaughter
- Ongetemd – Liz Hartevelt
Ik keek deze film in de bioscoop
- Love, Simon
Sandra
Ik heb weer enorm genoten van de foto’s!
Espen groeit als kool en Marcel vind ik momenteel heel erg veel op jou lijken.
Over het weer zal ik maar zwijgen 😀