Hardlopen voor dummies

Bron

Het is vandaag precies zes weken geleden dat ik voor het eerst ging wandelen met mijn moeder. Vanaf dat moment zijn we welke week minimaal twee keer drie kwartier tot (iets meer dan) een uur gaan wandelen. Drie weken geleden schreef ik dat ik nieuwe schoenen had gekocht en dat ik het graag wilde volhouden. Tot nu toe is dat wel gelukt, al heeft dat puur met wilskracht te maken. Door toch te gaan lopen na een drukke dag of als ik verkouden ben, met het idee in mijn hoofd dat ik na het wandelen weer op de bank mag ploffen. De wil om te gaan, zal op een gegeven moment ook wel een keer minder worden. Ik ben dus nog steeds erg op zoek naar de juiste motivatie om het vol te houden. Het feit dat ik geld uit heb gegeven aan schoenen, doet mij niet zoveel. Op welke manier kan ik er dan naar kijken zodat het me motiveert om te blijven bewegen?

Toen ik bij Petra las dat zij hardlopen voortaan zou plaatsen onder de noemer ‘gezondheid’ in plaats van ‘hobby’, kon ik het daar alleen maar mee eens zijn. Sporten vind ik namelijk niet leuk, maar het is wel goed voor me. Toch heb ik nog iets meer nodig. Resultaat is misschien wel belangrijk voor me. Na een paar weken ben ik begonnen om de tijd, afstand en route bij te houden met de app Endomondo. Vast leggen dat ik geweest ben, zou een extra motivatie kunnen zijn. Toch vond ik de vooruitgang tegen vallen. We zijn in de tussentijd iets sneller gaan wandelen, maar ik voelde verder geen verschil in mijn conditie en de weegschaal vond er ook niets van. Afvallen is dan wel een bijzaak in dit geval (hoewel het wel fijn zou zijn!), omdat ik in eerste instantie ben gaan wandelen om me fitter te voelen. Het zou toch leuk zijn als ik daar dan iets van merk, op welke manier dan ook.

Vorige week is mijn moeder begonnen met hardlopen in een groep. Vanaf dat moment ben ik met mijn vader gaan wandelen, omdat zij minder tijd had. Ik probeerde een paar keer of ik ook kan joggen op mijn nieuwe schoenen en dat ging goed. Misschien is dat dan de weg naar resultaat? Steeds meer mensen om me heen beginnen met hardlopen dus waarom zou ik dat niet kunnen. Mijn vader bood zich aan als coach en toen was de beslissing snel genomen. Vanmorgen ben ik voor het eerst gaan hardlopen. Het was maar vier keer één minuut, met tussendoor twee minuten wandelen, maar ik vond het nog behoorlijk pittig. Daar liep ik dan, puffend en hijgend, met mijn hartslag in mijn keel. Ik moest en zou die vier minuten uitlopen! Dat is gelukt en ik ben trots op mezelf.

Donderdagavond ga ik weer lopen. Ik hoop natuurlijk dat het steeds makkelijker gaat en dat ik over een tijdje een paar minuten aan één stuk door kan lopen. Dat is uiteraard een kwestie van volhouden en trainen. Een echt doel heb ik nog niet qua tijd of afstand. Ik ga het eerst maar eens proberen en mocht het lukken dan kan ik natuurlijk ook gaan nadenken over een groter doel. Wie weet lukt het me volgend jaar om vijf kilometer te lopen? Zo ver is het voorlopig nog niet, maar ik heb vandaag wel een begin gemaakt.