Wat ga ik doen na mijn studie?

Als je gaat studeren, krijg je vaak de vraag wat je nu kunt doen met je studie. Bij communicatiemanagement is dit nogal breed, dus mensen vond het dan niet zo gek als ik niet precies wist wat ik na mijn opleiding wilde gaan doen. Nu het einde in zicht komt, krijg ik steeds vaker de vraag wat ik wil gaan doen als ik mijn diploma heb. Die vraag vind ik dus verschrikkelijk, want ik heb daar geen antwoord op. Dat mensen het vragen is misschien logisch. Over het algemeen zijn de mensen die het vragen oprecht geïnteresseerd en als ik het wist dan zou ik het ze met liefde vertellen. En daar zit nu net het probleem. Ik weet zelf nog helemaal niet wat ik wil worden als ik later groot ben.

Een baan vinden die ik leuk vind, zal wellicht niet zo moeilijk zijn. Ik vind veel dingen leuk en zolang ik het ergens naar mijn zin heb en ik met leuke collega’s kan werken dan kan ik er wel wat van maken. Dat wordt dan een kwestie van vacatures bij elkaar zoeken en solliciteren. Uiteraard moet er dan wel werk zijn, maar ik heb het nu puur over of ik het leuk zou vinden. In feite vind ik zoveel dingen leuk dat ik bijna moeite heb om te kiezen in welke richting ik het wil zoeken. Wil ik liever schrijven, wil ik iets doen met internet en sociale media of wil ik liever dingen organiseren. Het liefst zou ik het allemaal doen. Nog liever zou ik dit werk doen voor Stichting Borderline. Het werk is er, ik mag het doen, maar er is geen betaalde functie. Als die er zou zijn dan was de keuze niet zo moeilijk.

Het fijne van de stichting is dat ik daar al stage gelopen heb en dat ze me daar kennen. Ergens vind ik het ook wel eng om ergens anders weer opnieuw te moeten beginnen. Dan heb ik weer het gevoel dat ik me moet bewijzen en dan komt mijn perfectionisme weer boven. Ik moet toegeven dat ik dat best spannend vind en ik vraag me regelmatig af of ik het wel kan. Misschien heb ik het dan niet eens over het vakgebied, want alles wat ik niet weet, kan ik bij leren. Ik ben niet stom, ik leer snel, ik ben nieuwsgierig en ik lees graag. Ik maak me meer zorgen over de andere kant van het verhaal. Heb ik de energie wel om een baan vast te houden? Ik word daar onzeker van, al zitten die gedachten waarschijnlijk voornamelijk in mijn eigen hoofd. Ik ben zo bang om te falen dat ik de keuze nog maar even voor me uitschuif. Ik richt me voorlopig maar even op het herschrijven van mijn scriptie, mijn opvangkittens en mijn vrijwilligerswerk. Dan kan ik nog even nadenken over de vraag wat ik na mijn studie ga doen.