Van de week stond ik onder de douche na te denken over reacties onder blogartikelen. Ik dacht eraan dat het jammer is dat er niet veel mensen reageren, maar tegelijkertijd vroeg ik me dus af waarom ik zelf ook niet zo heel vaak meer reageer op berichten van anderen. Ik ben niet de enige die met dit onderwerp bezig is, want toevallig schreef Bianca ook een artikel over dit onderwerp.
Vroeger was alles anders
Toen ik net begon met bloggen, jaren geleden in 2003, was alles anders. Ik was echt een newbie op het gebied van blogs. In die tijd had je een handje vol bloggers die al wat professioneler bezig was, maar voor de rest van ons was het meer een plek om korte verhaaltjes, quotes, linkjes en plaatjes te delen. Gevolgd door eindeloze kletsverhalen in de reacties. Zo werkt het bloggen al lang niet meer, want dit soort zaken deel ik tegenwoordig op Twitter of andere social media. Tegenwoordig is het bloggen allemaal veel serieuzer, maar daarmee wordt de interactie ook steeds minder en dat is wel jammer. Je steekt tijd in het schrijven van een artikel en het maken van de juiste foto, dus dan is het ook leuk om er een reactie op te krijgen.
De inhoud is niet het enige wat veranderd is. Voorheen nam ik regelmatig de tijd om even rustig bij te lezen op de blogs die ik graag volg. Tegenwoordig komt het er eerder op neer dat ik een tweet tegen kom of dat iemand wat post op Instagram en dat ik dan even door klik om het te lezen, omdat het interessant klinkt. Dit komt in mijn geval vooral omdat ik tegenwoordig vooral online ben op mijn iPhone en dat ik de laptop alleen gebruik om te bloggen of om artikelen te schrijven voor anderen. Ik heb sinds ik moeder geworden ben niet de tijd om eindeloos lang te internetten, dat doe ik even snel tussendoor, en soms gewoon niet. Dat betekent niet dat ik niets meer lees, maar reageren doe ik dan via socia media of ik sla het over. Dit heeft er vooral mee te maken dat het op je telefoon soms lastiger is om te reageren, bijvoorbeeld omdat je al je gegevens telkens opnieuw in moet vullen. Daarnaast is het minder snel. Daarnaast ben ik snel afgeleid door andere dingen en dan vergeet ik weer dat ik nog wilde reageren op iemand. Kortom, ik lees jullie echt wel, maar ja… ehm ja. Geen goed excuus he?
Begin bij jezelf
Deze blogpost is uiteraard geen verwijt aan mijn lezers, want die zijn er wel degelijk, maar het is ook een reflectie. Ik heb me daarom voorgenomen om zelf ook wat vaker een reactie achter te laten, zodat diegene weet dat ik langs ben geweest op haar (of zijn) blog. Dat is wel zo gezellig. Dit betekent ook dat ik dan wat vaker achter de laptop zal kruipen, maar aangezien dat telt als ontspanning, is dat alleen maar een goede zaak.
Dus, bij wil zal ik vandaag eens op ‘digitale’ visite komen? Ik zou zeggen, laat wat van je horen, dan zal ik dat ook doen bij jou! Deal?
Audrey
Ik ben een tijd geleden begonnen met bewust actiever reageren bij anderen omdat ik zelf baalde van weinig reacties. En het helpt! Ik ontdek ook regelmatig nieuwe blogs door reacties bij anderen.
Roxanne
Ja ik kan me zeker nog herinneren dat ik vroeger juist door de reacties weer andere leuke blogs ontdekte. Dus, tijd voor zelf ook weer vaker reageren!
Bianca Magielse
Hoe vaak ik niet tegen mijzelf gezegd heb dat ik eens wat vaker moet reageren op een blog en het niet doe. Ik herken je reflectie helemaal.
Ook ik ga eens wat vaker reageren en jij blog is de eerste. ????
Jenn
Gezellig! Ik merk ook dat het reageren minder wordt. Ik heb tijden gehad dat ik tientallen reacties kreeg op mijn blogposts, maar tegenwoordig mag ik al in mijn handen knijpen als ik de tien haal. Wel jammer vind ik.
Roxanne
Heel jammer ja! Ik zie jou wel vaak voorbij komen hier, dank!!
Laura
Dit is zo herkenbaar!
Ik probeer inderdaad ook om te reageren op de blogs die ik lees, maar dat blijft vaker slechts bij een goed voornemen dan dat ik het ook doe. Want soms heb ik gewoon even niet de tijd, maar ik heb ook regelmatig dat ik denk ‘ja maar, wat voegt mijn reactie nou toe?’. Bang dat ik een nietszeggende opmerking maak, ofzo. Of dat er überhaupt helemaal niemand op mijn reactie zit te wachten.
Het zou zo leuk zijn als wij bloggers weer meer op elkaar gaan reageren! En ook ik denk hier al een tijdje over na. Misschien is het een idee als iedereen die ook tegen dit ‘probleem’ op loopt er een blog over schrijft? Zo gaat het wel meer leven en worden we ons ook weer bewust van hoe leuk het is om reacties te krijgen (én om ze te geven!). Ga ik over nadenken, in ieder geval 🙂
Annika
Heel herkenbaar. Ik neem eigenlijk ook nooit de moeite om te reageren op een blog. Het kost tijd en energie en meestal ben ik alweer met het volgende bezig terwijl ik een artikel lees. Maar doordat ik zelf amper reageer reageren mensen ook haast nooit bij mij.
Roxanne
Ja dat is heel herkenbaar. Ik lees wel mee, maar reageren is een ander verhaal. Ik ga mijn leven wel beteren heb ik besloten.
Anne
Deze post stimuleert mij wel om hier op te reageren 🙂 Ik probeer de laatste tijd ook wat actiever te reageren, juist omdat ik het zelf ook zo leuk vind als ik wel reacties krijg op wat ik schrijf. Maar ja, het is echt wel een stuk minder dan in de beginjaren van het bloggen.. en dat is best jammer.
Roxanne
Ik vind het grappig dat veel mensen er dus zo over denken en we het allemaal toch weer vergeten! Ik ga je blog zo ook even lezen 🙂
Emmy
Dit is echt wel herkenbaar… ik neem mezelf constant voor vaker te reageren en dat hou ik dan een tijdje vol en daarna betrap ik mezelf er weer op dat ik weer zo’n stille lezer ben geworden…
Roxanne
Het werd bij mij alleen maar erger toen de jongens kwamen dus ik neem het je niet kwalijk 😉 maar hi! Leuk dat je nog mee leest!!
Ukkie
Ik ben altijd meer een lurker geweest dan een heel actieve reageerder.
Ik lees alles via een RSS-reader, dus zie het wel als er geupdated wordt. Het valt me alleen minder op wanneer iemand minder post (“vroeger” zag je dat wel omdat je je hele link lijst een voor een aanklikte om te bekijken)
Op mijn eigen blog is de laatste reactie alweer uit 2018…
Mijn blog kan niet zonder jou! | Het magische verhaal
[…] paar dagen terug las ik dit blog van Roxanne waarin zij precies dezelfde conclusie trekt: er wordt (bijna) niet meer gereageerd op blogs. En dat […]
Janneke
Jaaaaa vroeger was leuk. En ook ik lees je blogs. Bijna altijd. Maar reageren doe ik te weinig. Ik mijmer al een tijdje om zelf weer een blog bij te houden. Maar haak constant af bij het idee dat ik te weinig energie heb en al onvoldoende reageer op anderen. Misschien heb jij een goed advies?
Roxanne
Je hebt soms al zoveel aan je hoofd, maar dat van je af schrijven is misschien ook wel lekker? Waar zou je over willen schrijven?
Linda
Onder het mom van zaai en je zult oogsten is het raadzaam zelf de interactie op te zetten. Ik gooi er nog eentje, de aanhouder wint. En wees gerust, het werkt echt
Roxanne
Ja zeker weten! Sinds die tijd probeer ik af en toe een half uurtje vrij te maken om te lezen en reageren bij anderen.