Voor ik ga slapen – SJ Watson

Normaal koop ik de boeken die ik lees het liefst zelf. Soms leen ik wel eens een boek van mijn moeder, de vriendin van mijn broer of een vriendin. Ik bedacht laatst dat ik het wel leuk zou vinden om een keer een boek te krijgen van iemand anders, gewoon om te kijken of diegene dan zou kunnen raden wat ik leuk vind om te lezen. Toevallig kreeg ik vlak daarna een boek voor mijn verjaardag van mijn broer en zijn vriendin. Het was “Voor ik ga slapen” van S.J. Watson. De tekst op de cover maakte me direct nieuwsgierig. Dus toen ik van de week het boek uit had waar ik nog mee bezig was, ging ik meteen verder met lezen in dit boek.

Het verhaal gaat over de 47-jarige Christine. Iedere ochtend als ze wakker wordt, heeft ze geen idee wie ze is. Uit het verhaal blijkt dat ze jaren geleden een ongeluk heeft gehad waardoor ze haar geheugen is kwijt geraakt. Haar echtgenoot Ben vertelt haar elke ochtend opnieuw wie ze is, dat ze getrouwd zijn en dat ze thuis in haar eigen bed ligt. Overdag gaat het goed, maar zodra ze gaat slapen, is ze de volgende ochtend opnieuw alles kwijt. Ze is dus compleet afhankelijk van Ben. Op advies van haar dokter houdt Christine een dagboek bij met alles wat er gebeurt in haar leven, zodat ze dit elke ochtend opnieuw kan doorlezen. Door dit terug te lezen ontdekt ze dat Ben haar niet alles vertelt. Ondanks haar geheugenverlies, wil Christine graag weten wat haar overkomen is en hoe haar leven eruit heeft gezien.

Het is wel een heftig thema, maar het boek is zo geschreven, dat ik het niet meer weg wilde leggen. Vanaf de eerste bladzijde wilde ik precies weten hoe het af zou lopen, ook omdat ik geen idee had waar het heen zou gaan. Het verhaal wordt richting het einde ook steeds spannender, waardoor ik het boek het liefst had ik het boek in één ruk uitgelezen. Door tijdgebrek is dat in twee keer gelukt. Toen ik het uit had, was ik er flink van onder de indruk. Hoewel ik me soms af vroeg hoe het kon dat ze wel hele moeilijke woorden gebruikte in haar dagboek of bizarre feiten kon benoemen, maar niet meer wist wie ze was. Hoe het uiteindelijk afloopt, ga ik hier niet vertellen, want ik raad jullie echt aan het boek zelf een keer te lezen. Ik vond het in ieder geval een leuk boek om te krijgen voor mijn verjaardag.