Voetbalkoorts

Al drie weken geniet ik van het WK in Brazilië. Als voetbalmeisje vind ik het fijn dat er zoveel goede wedstrijden op televisie zijn en het liefst wilde ik er dan ook over schrijven op mijn blog. Het houdt me tenslotte bezig. Tegelijkertijd was er weinig nieuws te vertellen. Iedereen weet dat er voetbal op tv is. De één vindt dat geweldig en de ander heeft er niets mee. Toch wordt het nu spannender. Hoe verder we komen, hoe zenuwachtiger ik ben. Gaan we weer door naar de volgende ronde? Mogen we langzaam na gaan denken over de finale? Het zou toch geweldig zijn! Dat vind ik tenminste. Ik heb inmiddels dus ook last van oranjekoorts.

Geen oranjekoorts in de zin dat mijn hele huis versierd is. Nee, in die zin blijft het beperkt tot één Holland-slinger en een paar verdwaalde hamsters. Misschien is het meer voetbalkoorts, want ik zit elke speeldag aan de tv vastgeplakt en ik ben deze week al een paar keer te laat naar bed gegaan, omdat er sprake was van een verlenging of zelfs penalty’s. Morgen zijn wij weer aan de beurt, dan speelt ons elftal in de kwartfinale tegen Costa Rica. Die spelen een fantastisch WK tot nu toe, dus dat wordt vast een mooie pot. En al zeg ik zoals altijd: ‘Dat het beste team mag winnen.’ Ik hoop vooral dat ‘ons’ Nederlands elftal het goed blijft doen en dat ze in het toernooi mogen blijven.