Verhuisdag

Vandaag was het zover. De grote verhuisdag was aangebroken. We habben de afgelopen weken al een paar grote spullen verhuisd. De wasmachine, droger en koelkast stonden al in het nieuwe huis. Ook hadden we alle bedden al meegenomen en stonden er al veel dozen in het nieuwe huis. Dat klinkt enerzijds alsof er al veel gebeurd is, maar geloof me, we hadden echt nog een vol huis over. Des te meer zagen we in dat het echt wel nodig was om te verhuizen. Elk hoekje van ons oude huis was gevuld met spullen. Vandaag gingen we de rest van de (grote) spullen naar het nieuwe huis brengen. Daarvoor hadden we een grote bus gehuurd.

Vanmorgen was het ophalen van de bus ons eerste agendapunt. Helaas werd dit een ochtend vullend programma. We hadden om 10 uur afgesproken met het verhuurbedrijf, maar het was verschrikkelijk druk. We wisten ook niet zo goed waar we heen moesten en gingen ergens staan in de hoop dat de medewerker die daar liep ons wegwijs zou maken. Hij vertelde ons dat hij ‘alleen stond’ en dat we even moesten wachten. Hij zou er zo aankomen. Ondertussen kwamen er van allerlei kanten mensen aan lopen. Zij werden vervolgens eerst geholpen. Na een half uur vroegen we hem nog een keer wanneer wij aan de beurt zouden zijn. Hij zei dat wij echt de volgende waren op zijn lijst. Helaas was dit niet het geval. Hij vroeg of we wel langs de receptie geweest waren. Receptie? Hij was toch alleen? Niet dus. Zijn vrouw zat bij de receptie rijbewijzen te controleren. Dat wisten wij niet. Hij kwam niet meer bij van het lachen terwijl wij het niet echt grappig vonden. Deze miscommunicatie had ons ondertussen al een uur gekost, maar we liepen vol goede moed richting de receptie. Daar stonden echter zeker tien mensen voor ons in de rij. NIET! Ik voelde de moed even in mijn schoenen zakken. Om een lang verhaal kort te maken. Om 12 uur reed ik van het terrein af met een bus en de belofte dat we hem morgen vroeg terug mochten brengen in plaats van nog dezelfde dag. Het verhuizen kon beginnen. Ik hoopte dat het aantal tegenslagen daar bij zou blijven.

Het viel gelukkig allemaal mee. Op weg naar ons oude huis was het wat druk op de weg vanwege een braderie in de stad, maar voor de rest zijn we geen gekke dingen tegen gekomen. Toen we eenmaal bij het oude huis waren met de bus, zijn Pel en onze broers de bus in gaan laden. Ik heb voor ons vieren Turkse pizza’s gehaald zodat we met volle magen verder konden met verhuizen en sjouwen. Met een volle bus en twee volle auto’s reden we naar het nieuwe huis. Daar pakten we de bus uit.

Na een korte pauze gingen de mannen terug naar het oude huis. Mijn zwager en schoonzus bleven achter om in het nieuwe huis te helpen. Terwijl hij de dozen die in de woonkamer stonden naar boven bracht, pakten wij de schoonmaakspullen. Mijn schoonzus had mijn babyneefje meegenomen dus af en toe waren we even afgeleid, maar dat vond ik eerlijk gezegd ook wel lekker. Na het schoonmaken werd ik door de mannen naar de winkel gestuurd om bier te halen. Het was ook bijna etenstijd. We knalden een paar stoelen in de tuin en mijn ouders kwamen naar ons toe met een grote pan macaroni. We hebben heel gezellig samen gegeten. Dat is zeker voor herhaling vatbaar. Hopelijk wel met een goede tuinset tegen die tijd, maar dat zijn details.

Na het eten gingen we nog even door. Ik deed de afwas, ruimde de tuin op en maakte Marcel klaar om naar bed te gaan. Pel en zijn broer reden nog een keer op en neer naar ons oude huis om een lading spullen op te halen. Onze grote verhuisdag zat er bijna op. 

Inmiddels is de rust terug in huis. Er staan nog veel dozen die uitgepakt moeten worden. We moeten alles nog inrichten en we hebben nog een paar nieuwe kasten nodig. Dat is allemaal zorg voor later. Komend weekend halen we eerst de laatste (losse) spullen op en gaan we de katten verhuizen. Ook moeten we het oude huis nog schoonmaken, zodat we het schoon en leeg op kunnen leveren aan de woningbouw. 

Vanavond gaan we eerst uitrusten. Morgen is er weer een dag. Marcel is na een kort protest lekker gaan slapen op zijn nieuwe kamer. Wij zijn op de bank gekropen met wijn, bier en de nacompetitie van de Eredivisie op tv en gaan zo zijn voorbeeld volgen.