Tweede controleafspraak bij de oogarts

Vanmorgen ging ik voor de derde keer naar de oogarts toe met Marcel. Eerder ging de test niet zo lekker en we moesten zijn linkeroog een tijd afplakken. De laatste controle in juni was helemaal goed, dus we mochten stoppen met de oogpleisters. Vandaag hoopten we dat de uitslag weer zo goed zou zijn en dat we dan niet meer terug hoefden te komen. Dat hing natuurlijk van Marcel af.

Marcel had er geen zin in en dat liet hij me op alle mogelijke manieren merken. Het vervelende is dat je echt op je kop kunt gaan staan, maar als hij iets niet wil, dan gaat het niet gebeuren. Gelukkig had ik versterking meegenomen in de vorm van opa. Als opa iets aan Marcel vraagt, dan is de kans groter dat Marcel luistert. Dat was een goed idee. Marcel heeft inmiddels 4 keer de standaard oogtest gedaan, twee keer op het consultatiebureau en twee keer op de poli oogheelkunde. Vandaag gaf hij heel duidelijk aan dat hij niet wilde, maar de oogarts had nog wel wat trucjes achter de hand en hij mocht een ‘nieuwe’ test doen. Dat maakte hem nieuwsgierig.

Omdat het een nieuwe test was voor Marcel, begon ze met zijn goede oog. Dat ging uiteraard prima, we hadden het ook niet anders verwacht. Toen zijn linkeroog aan de beurt was, deed hij alsof hij het niet kon zien. Het zou toch bizar zijn als die pleisters echt geholpen hadden en dat zijn oog nu zonder weer achteruit was gegaan? Ik geloofde daar niet in. We gooiden het op concentratie en probeerden hem zo ver te krijgen even mee te werken. Het lukte toen de arts aan hem vroeg of het linkeroog kon winnen van het rechteroog. We probeerden er dus een wedstrijd van te maken in plaats van een test. Dat lukte en toen kon hij de test wel afronden zonder fouten te maken. Hij kan dus prima zien, maar heeft niet de concentratie om zo lang te luisteren en te doen wat er van hem gevraagd wordt. Daar was ik al ‘bang’ voor.

Het goede nieuws is dat zijn ogen het ook zonder het afplakken goed doen. Ze wilde het echter wel zeker weten, omdat het nu weer het linkeroog was wat moeizaam ging. We mogen in december dus toch nog een keertje terug komen op de poli oogheelkunde. Dat was niet helemaal wat ik had gehoopt, maar voor nu doen we het er maar mee.