Afgelopen woensdag was het tijd voor de twee jaar check bij ons nieuwe consultatiebureau. We gingen er voor de tweede keer heen en hadden weer een afspraak staan bij de arts. Marcel werd in augustus al twee, maar het consultatiebureau heeft nog steeds te maken met een flinke achterstand. Daarom waren we wat later aan de beurt dit keer.
Wegen en meten
Toen we binnen kwamen, was het best wel druk. Marcel vond het niet erg. Ze hebben erg leuk speelgoed en hij vermaakt zich daar wel. Vooral de grote kiepauto en het Ikea keukentje vielen deze keer in de smaak. Hij wilde voor me gaan koken, maar wilde eerst even alle pannen, borden en kopjes in de kast zetten. Hij ging helemaal op in zijn spel. Helaas moest ik hem toch even uit zijn verhaal halen, want we gingen hem even wegen en meten. Meneer is inmiddels 92 cm lang en weegt 12,6 kilo. Daarmee volgt hij nog steeds zijn eigen lijntje en dat is goed.
De arts riep ons al snel binnen. Marcel liep op haar af, gaf een handje en begon vrolijk te kletsen. Daarna rende hij de kamer in en ging meteen op het speelgoed af. Wij namen plaats en ze stelde me wat vragen over hem. Al snel klom Marcel op de stoel naast mij. Hij wilde er graag bij zitten. Dat was handig, want zo kon ze meteen wat dingen bij hem testen. Ze pakte vier blokjes. Marcel zette ze op elkaar en zei: “Nog een blokje?” Hij kreeg een vijfde en deze ging er ook bovenop. Daarna gooide hij zijn toren om. Dit deed hij een paar keer en toen schoof hij de blokken van zich af. “Klaar.” Hij stond op en pakte iets anders om mee te spelen. Het werd de vormenstoof.
Nog een keer?
Terwijl hij lekker bezig was, liepen wij de rest van de vragenlijst door. Ze vroeg me naar onze keuze voor een basisschool, hoe het verder was met zijn gedrag en gezondheid en nog meer dingen die er ongetwijfeld bij horen. Eigenlijk gaat alles hartstikke goed met Marcel, dus we waren snel uitgepraat. Dat was mooi, want de arts wilde nog wat dingen van Marcel zelf weten, testjes doen en even naar zijn hartje en longen luisteren. Ze checkte zijn lichamelijke reacties en daarna gooide ze een bal op de grond. Marcel ging ermee voetballen en pakte hem daarna weer op. Geslaagd. Als laatste kwam de pop tevoorschijn. Marcel moest een aantal lichaamsdelen aanwijzen. Dat deed hij braaf en toen de pop weer weg ging, vroeg hij of het nog een keer mocht. Hij was een beetje teleurgesteld dat het al klaar was en dat ze niet meer verder wilde spelen met hem.
De arts kreeg toch nog een high five voor we weer vertrokken. Dat scheelt weer. Alles was in ieder geval weer helemaal goed en we hoeven over een jaar pas weer terug te komen. Laten we hopen dat hij gewoon een vrolijk en gezond mannetje blijft.
Geef een reactie