Tijdschriften: Elke keer trap ik er weer in!

Soms kan het heerlijk zijn om even met een tijdschrift op de bank te kruipen. Lekker korte verhaaltjes lezen en een beetje bladeren. Toch is een abonnement op een tijdschrift niet echt aan mij besteed. Het werkt gewoon niet, omdat ik er bijna geen tijd voor vrij maak. Als ik zin heb om te lezen, pak ik over het algemeen veel liever een boek. Toch kan ik heel enthousiast worden van een mooi blad en soms trap ik er dan toch weer in. Ik sluit een abonnement af en wat volgt is een hele stapel ongelezen tijdschriften onder de salontafel.

Het enthousiasme is het grootste probleem. Veel tijdschriften zijn erg mooi en er staan leuke of interessante dingen in. Soms koop ik een paar keer een los nummer van een bepaald blad. Tot ik besluit dat een abonnement goedkoper is dan het lezen van losse nummers.  Of nou ja, dat denk ik elke keer. Kortom, ik zoek een leuke actie op (het liefst met korting in plaats van een cadeautje) en sluit een abonnement af. Vanaf dat moment gaat het meestal mis. De eerste keer lees ik het tijdschrift nog wel, maar al snel stapelen de ongelezen nummers zich op.

Als er een stapel tijdschriften ligt, lees ik eigenlijk nog minder. Het begint een beetje te voelen als een verplichting en ik probeer de stapel te negeren. Tot ik besluit dat het genoeg is. Dan leg ik de stapel ergens neer en dan begin ik met lezen. Zo ging dit met de Viva, de Flow, Me & My Cat en momenteel ook met de Ouders van Nu. Meestal is dat ook het moment dat ik besluit dat het beter is om mijn abonnement weer op te zeggen. Zodra de stapel niet meer groeit, begin ik namelijk wel met het lezen van alle nummers die er nog liggen.

Eigenlijk moet ik dus maar eens afspreken met mezelf dat ik het geld maar in mijn eigen zak houd en dat ik dit niet meer ga doen. Als ik zin heb om een tijdschrift te lezen, dan koop ik wel een los nummer in de supermarkt. Ik ben alleen heel benieuwd of ik dat vol ga houden…