De eerste weken van mijn zwangerschap had ik bijna elke week controle bij de verloskundige in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Nu sloegen we een week over. Het ging weer wat beter met mij qua misselijkheid en eten, dus we durfden het wel aan. Toch vond ik twee weken best lang wachten. Na alles wat er gebeurd is, vond ik het onwijs spannend. Gaat het nog wel goed daar binnen? Mijn buikje groeide wel langzaam en ik had nog kwaaltjes, maar als ik eerlijk ben, was dat in februari net zo. Het stelde me dus niet echt gerust. Vanmiddag mochten we eindelijk weer langs komen voor een controle en de 10 weken echo.
We hadden vandaag drie afspraken staan in het ziekenhuis en we begonnen deze reeks met de termijnecho. Het beeld was een beetje vaag, maar de echoscopiste vertelde vrijwel meteen dat ze een hartje zag kloppen en daarmee zakte een groot deel van de spanning bij mij weg. Ik ging liggen en keek naar onze baby op het scherm. Het is een klein eigenwijsje en het was moeilijk om de baby helemaal in beeld te krijgen. Wel kon ze het kleintje goed opmeten. En wat denk je? Ik kreeg zomaar 4 dagen cadeau. Daarmee is mijn uitgerekende datum veranderd naar 30 maart 2018.
Na de echo hadden we nog een afspraak met de verloskundige en de verpleegkundige. Ik kreeg een berg informatie mee en een koffertje met proefmonsters, folders en tijdschriften. De verpleegkundige wilde van alles weten over onze plannen rondom de bevalling (hallo die is volgend jaar pas!) en de voeding die de baby zal krijgen. De verloskundige vroeg ons naar onze wensen wat de prenatale screening betreft. Veel om te lezen en over na te denken, maar eerlijk gezegd dacht ik alleen maar aan het kindje in mijn buik die het zo goed doet en hoe fijn dat is. <3 Ik ga de rest van de dag dus even op mijn roze (of blauwe?) wolk zitten.
Geef een reactie