Snotteren als een zieke zeehond

“Het wordt tijd om eens te gaan onderzoeken waar jij zo allergisch voor bent, want misschien word je dan minder vaak verkouden.” Deze woorden sprak mijn huisarts in juni dit jaar toen hij mij een doorverwijzing gaf voor de poli allergologie. Dat klonk als een waanzinnig goed idee. Zou het niet prachtig zijn als er een pilletje zou bestaan die ik kan innemen wanneer mijn neus begint te kriebelen? Misschien zou ik dan ook niet meer zo vaak hoesten. Vol goede moed belde ik dus het ziekenhuis voor een afspraak.

Dat hoesten is al zolang ik weet een onderdeel van mijn leven en mijn eerste vriendje riep al regelmatig dat ik gewoon ‘chronisch verkouden’ was. In het najaar van 2005 besloot ik naar de huisarts te gaan omdat ik weer eens zo erg aan het hoesten was dat ik er zelf al nachten niet van kon slapen. Dat kon zo natuurlijk niet. Zij vroeg me meteen naar mijn astma. Astma? Heb ik daar last van dan? Zij deed een paar testen en was er vrij zeker van dat het astma was. Ik kwam dus binnen met een ‘griepvirus’, maar vertrok met astma medicatie en een afspraak bij de longarts. De diagnose was ‘allergisch astma’, maar de betreffende allergie werd nooit gevonden. Omdat mijn astma redelijk onder controle was, op een keer of drie per jaar goed ziek zijn na, is dit ook nooit verder onderzocht. Tot dit moment…

Na een wachtlijst van twee maanden had ik in augustus eindelijk een afspraak bij de allergoloog. Zij hoorde mijn verhaal aan en herkende hier eigenlijk geen allergie in. Toch kreeg ik een nieuwe neusspray, een huidtest en ik mocht weer een paar buisjes bloed inleveren. Het leverde me slechts hoofdpijn op, want dat was één van de bijwerkingen van de neusspray. En opnieuw kon er niet worden aangetoond dat ik ergens allergisch voor ben. De nieuwe diagnose luidt ‘a-specifieke hyperreactiviteit’, wat gelijk lijkt te staan aan ‘je reageert op van alles maar een echte reden kunnen we hier niet voor vinden’.

Ondertussen ben ik al zes weken non-stop strontverkouden, ik hoest weer als een zieke zeehond en ik raak regelmatig mijn stem kwijt. Ik heb mijn zanglessen stop gezet en ben nu in afwachting van meer testen bij de allergoloog en een afspraak bij de kno-arts. Ik had veel verwachtingen van die eerste afspraak en had de hoop dat ik snel wist wat de oorzaak zou zijn van mijn gesnotter. Niets is minder waar. Er zit dus weer niets anders op dan afwachten…