Hoewel ik het liefst niet alleen maar over de zwangerschap wil bloggen, maak ik momenteel gewoon niet echt iets anders mee. Dus ik houd het maar op af en toe een update en voor de rest kan het zijn dat het hier wat stil is. Dat komt wel weer goed straks als de kleine er is en we weer in een soort van ritme komen. Voor nu heb ik weinig anders aan mijn hoofd dan de laatste loodjes van mijn zwangerschap, de controles bij de verloskundige en een poging doen tot rusten.
Deze week ben ik elke dag in het ziekenhuis geweest. Dat was niet echt de planning, maar het liep nu eenmaal zo. Op maandag had ik in eerste instantie een normale controle bij de medisch verloskundige. Ik had een iets hogere bloeddruk dan normaal, maar ze maakte zich er geen zorgen om. Verder gaf ik wederom aan dat ik heel slecht geslapen had en dat ik het wel zwaar begon te vinden op deze manier. Ik mocht (net als een paar weken geleden) een nachtje komen slapen in het ziekenhuis. Helaas was er maandag niet meteen plek, maar op dinsdag kon het gelukkig wel. In het ziekenhuis kon ik, met behulp van de sedatie die je daar krijgt, wel slapen. Dat was al erg fijn. Vooral omdat mijn lichaam dat dan vervolgens toch oppakt en ik sindsdien thuis ook weer wat meer heb geslapen. Het zijn geen volledige nachten van acht uur, maar het is een stuk beter vol te houden zo dan als het helemaal niet lukt.
Toch was slaap niet het enige probleem deze week. Ik was weer duizelig en voelde me gewoon niet lekker. Dat kon met mijn verkoudheid te maken hebben, maar ik wist het niet zeker. Woensdagavond mocht ik even langs komen om mijn bloeddruk nog eens op te laten meten en toen we binnen kwamen in het ziekenhuis was deze erg hoog. Na de CTG (die er wel goed uit zag) was mijn bloeddruk weer een beetje gedaald. Toch hebben ze mijn urine en bloed even gecontroleerd, gewoon voor de zekerheid. Alles was goed, maar zodra ik me weer zo voelde moest ik terug komen. Dit verhaal herhaalde zich op donderdagavond, maar ook nu konden ze verder niets vinden.
Vanmorgen had ik weer een afspraak op de poli. Mijn bloeddruk was weer keurig gezakt naar een normale waarde en er leek verder ook niets aan de hand. De baby doet het prima, er zit nog genoeg vruchtwater in de baarmoeder en er week helemaal niets af van hoe het zou moeten zijn. Toch zijn ze voorzichtig. Ik moet vanaf nu sowieso twee keer per week op controle komen bij de verloskundige, zodat ze het goed in de gaten kunnen houden. Het lijkt erop dat de bloeddruk een beetje schommelt nu. Hoewel dit allemaal niet heel raar is aan het einde van de zwangerschap, controleren ze het liever een keertje extra. Dat voelt wel goed.
Ik ben in elk geval weer wat gerust gesteld en ga met een goed gevoel het weekend in. Ja, de kleine mag van mij nog steeds wel snel komen, maar met wat meer slaap en een normale waarde qua bloeddruk heb ik er in ieder geval weer vertrouwen in dat het allemaal nog goed gaat. Dat maakt het ook wat makkelijker om weer te genieten van de zwangerschap en de schopjes die ik krijg van mijn kleine man.
Khim
Heel veel sterkte met de laatste loodjes. Als de kleine man er eenmaal is zul je weer moeten omschakelen en heb je soms ook gebroken nachten. Nou Marlie 7 weken is begint ze nou ook iets langer door te slapen en begin ik nou ook een beetje aan het ritme te wennen. Ik geniet echt iedere minuut die ik met haar heb. Houdt moed, alles komt wel goed meid!