Pokémon Go

Ik speel Pokémon Go. Zo, dat is eruit. Het spel wat deze week zo veel besproken werd en waar iedereen een mening over heeft. Het lijkt erop dat iedereen voor of tegen Pokémon is en dat daar geen middenweg tussen zit. Mensen vinden het of onwijs gaaf en spelen mee, of ze vinden het verschrikkelijk, gevaarlijk, stom of nog wat anders. Uiteraard heeft iedereen recht op een eigen mening, daar heb ik verder geen last van. Zolang het met een beetje respect kan. Ik vind het leuk, ik speel het met mate en ik heb daar lol in. Daar heeft toch niemand last van?

Hoewel ik deze week vooral ziek in bed heb gelegen, ben ik wel af en toe een frisse neus gaan halen. Ik geef toe, dat zou ik anders ook doen, want ik wil nu eenmaal een beetje in beweging blijven. Van mijn bed word ik niet fitter. Toch kan ik me goed voorstellen dat zoiets als Pokémon Go mensen helpt om sneller naar buiten te gaan. Je hebt tenslotte een ‘doel’. Ook kwam ik overal mensen tegen die ook aan het spelen waren. Het leuke is dat je al vrij snel met elkaar in gesprek raakt. Ik begin nu al andere spelers te herkennen, mensen die ik anders misschien wel voorbij gelopen was. Nu zat ik van de week met een groep jongens en een jonge vader met baby te kletsen bij een Pokéstop voor mijn deur. Best wel gezellig. Misschien heb ik niet echt een app nodig om contact te leggen met andere mensen, maar stel je voor dat je erg verlegen bent of dat je niet veel mensen kent in de stad waar je woont. Best een leuke manier om mensen te leren kennen. Nou ja, alleen als je ook van Pokémon houdt natuurlijk. Anders is het waarschijnlijk niet leuk om te doen.

Daar krijg je toch ongelukken van?

Het is inderdaad handig om op te blijven letten wanneer je bezig bent met Pokémon Go, maar dat lijkt me over het algemeen handig als je deelneemt aan het verkeer. De app waarschuwt je hiervoor tijdens het opstarten, al vond ik dat zelf nogal overbodig. Ik snap werkelijk niet waarom mensen gevaarlijke acties uit halen om een Pokémon te vangen. Ten eerste kun je er vanaf een paar meter al bij en hoef je dus niet op het spoor of op de weg te gaan lopen. Dat was ik zelf ook zeker niet van plan. Ten tweede zou ik zeggen dat je je gezonde verstand kunt blijven gebruiken. Toch zijn er kennelijk mensen die zo in het spel op gaan dat ze zich op gevaarlijke locaties of verboden terrein bevinden. Dat mensen hier iets van vinden, lijkt mij volkomen terecht.

Nu is Pokémon Go niet het enige wat gevaarlijk zou kunnen zijn op straat en in het verkeer. Er zijn wel meer mensen verdiept in hun telefoon, omdat ze bezig zijn met Twitter, Snapchat, WhatsApp, Instagram of iets anders. Naast smartphones zijn er ook andere dingen die mensen af kunnen leiden. Heb ik jullie wel eens verteld dat ik tijdens het lezen van een boek tegen een lantaarnpaal gelopen ben? Juist ja. Op straat lezen is dus ook geen aanrader. Daar heb je niet eens een smartphone voor nodig. (Het was alleen zo vreselijk spannend en ik wilde nog even doorlezen!)

Was je al niet te oud voor Pokémon toen het uit kwam?

Dat is ook een vraag die ik al een paar keer gehoord heb. Sinds wanneer ben je te oud voor een game? Ik heb in mijn tienerjaren veel naar Pokémon gekeken, samen met mijn jongere broer. Ook heb ik zijn Gameboy wel eens geleend om het spel te spelen, omdat ik dat leuk vond. Nee, ik spaarde niet de kaartjes en ik was niet fanatiek, maar ik heb het altijd leuk gevonden en dat vind ik het nu nog steeds. Ik heb er leuke herinneringen aan. Moet ik me daarover verantwoorden? Naar mijn idee niet. Of je nu wel of niet van Pokémon hield voordat deze app bestond, zou toch niet uit moeten maken.

Uiteindelijk vind ik dat Pokémon Go vooral leuk is en ik ga er ook mee door zo lang het leuk blijft. Het kan zomaar zijn dat ik er volgende week geen zin meer in heb of dat ik dan weer wat anders ga doen. Ik ben niet altijd even trouw als het gaat om games.