Op vakantie in de Vulkaaneifel – deel 1

Afgelopen week waren we lekker op vakantie in Duitsland. We hadden een huisje geboekt bij Landal Wirfftal in Stadtkyll. Dit park ligt midden in de Vulkaaneifel. Het was ongeveer 300 km rijden vanaf Vleuten en dus goed te doen met de kinderen achterin de auto.

Vrijdag

Ik was al een paar dagen bezig met inpakken en op vrijdagmorgen hoefde ik alleen nog maar de laatste dingen in de auto te zetten. We reden op vrijdag met z’n drietjes richting Duitsland, zodat Pel zijn werk nog af kon maken thuis. Ik wilde onderweg twee keer stoppen, maar ben uiteindelijk nog een derde keer gestopt, omdat het toch best pittig was om het hele stuk alleen te rijden. Gelukkig waren de jongens hartstikke lief. We kwamen rond half drie aan in het park. Hier werd Marcel hartelijk ontvangen door het animatieteam. Hij werd geschminkt en de jongens kregen allebei een ballon. Daarna checkten we in en kregen we de sleutel van onze bungalow. Ik zette Espen in zijn campingbedje en hoopte dat die even wilde slapen (helaas!) en Marcel mocht van mij televisie kijken en hij wilde puzzelen. Ik haalde ondertussen alle spullen uit de auto en pakte de tassen uit.

Espen wilde echt niet slapen, dus we gingen het park vast verkennen en op zoek naar eten. We namen heel lui de auto naar de receptie. Ik had wel gelezen dat het park tegen een heuvel aan lag, maar die was toch wat hoger en steiler dan ik had verwacht. Marcel wilde even springen op het springkussen en spelen in de speeltuin. We lazen dat Bollo de beer op vakantie was (nooooo!!) Ik kwam er achter dat dit park geen snackbar heeft en had geen zin om een uur in het restaurant te zitten met kindjes die de hele dag al gezeten hadden. Gelukkig kon Google me vertellen dat Stadtkyll wel wat fijne plekjes had met goede recensies, dus we stapten wederom in de auto en reden naar het dorp toe. We kozen voor patat met kipnuggets en curryworst bij Hilde’s Futterhäusschen. Marcel at nog een waterijsje als toetje.

Na het eten nam ik de jongens weer mee naar ons vakantiehuisje. Ik liet Marcel nog even tv kijken terwijl ik Espen vast naar bed bracht. Daarna was ook hij aan de beurt. Het was inmiddels al later dan ze gewend zijn, dus dat slapen was geen probleem. Ik heb die avond heerlijk genoten van de stilte, een wijntje en een prachtige zonsondergang.

Zaterdag

De tweede dag reed ik met Marcel en Espen naar Keulen toe om Pel op te halen. We spraken af bij Köln Hbf, zodat we vanaf daar nog even de stad in konden gaan met z’n vieren. De eerste stop was de Mc Donalds om even wat te eten. Daarna staken we het station over om de Dom te gaan bekijken. Het was jammer genoeg erg druk daar, wat Marcel niet zo leuk vond. Espen vond de akoestiek fantastisch en maakte dus een beetje veel lawaai. Een goede reden om het bezoek kort te houden.

Je kunt in Keulen nog veel meer doen. Pel wilde graag naar de Primark dus we wandelden door de stad die kant op. We hebben nog een sapje gedronken, wat gewinkeld en toen vonden de jongens het wel genoeg. We namen de metro terug naar het station, omdat we anders te weinig hadden betaald om de auto te parkeren. Marcel vond de ’trein’ echt geweldig.

Na het winkelen reden we terug naar Landal, maar we maakten een tussenstop bij de DM en ReWe in een dorpje wat we onderweg tegen kwamen. In onze bungalow wilde ik dat Espen even ging slapen, maar die was zo blij dat zijn vader er weer was, dat het niet lukte. Het was tijd om eten te maken. Ondertussen wilde Marcel graag spelletjes spelen met zijn vader. Na het eten reden we naar beneden om het park nog verder te verkennen. We leerden waar de binnenspeeltuin was. Espen en Marcel speelden in de ballenbak en Marcel daagde zijn vader uit om een potje air hockey te spelen. Na het spelen gingen de jongens naar bed.

Zondag

Op zondag hadden we het gevoel dat Marcel geen zin had om lang in de auto te zitten. Google vertelde ons dat Glaadter Burg in Jünkerath de moeite waard was, dus we reden die kant op. Het was eigenlijk alleen een ruïne midden tussen een aantal woningen en er is niet veel bewaard gebleven. Dat viel wat tegen. Marcel vond de waterput wel erg interessant.

Na het bezoek aan de ruïne bekeken we de scanner van Ingress om te kijken of we in de omgeving wat konden spelen. Dat was wel het geval dus we reden een klein rondje om wat portals te hacken en cappen. Daarna was het tijd voor lunch. Ik was best wel fan van de patat van Hilde’s Futterhäusschen, dus daar zijn we heen gereden met z’n vieren.

We reden terug naar de bungalow en brachten Espen naar bed. Pel wilde graag de 24h van Le Mans kijken op tv, dus ik nam Marcel mee naar de speeltuin die dichtbij ons huisje lag. Eerst waren we met z’n tweeën, maar daarna speelde hij eerst met een meisje en later met een jongetje. We hebben ons hier 2,5 uur vermaakt en toen was Marcel nog niet uitgespeeld, maar gingen we terug om te kijken hoe het daar was.

Toen we terug kwamen, was 24h van Le Mans afgelopen en werd Espen ook weer wakker. We hadden wel boodschappen gedaan, maar niemand had zin om te koken. Daarom reden we naar Stadtkyll toe. Daar vonden we een pannenkoeken restaurant. De pannenkoeken waren heerlijk, maar het was jammer dat een deel van de bediening slechts Portugees sprak. Dat was een beetje lastig voor ons, Na de pannenkoeken reden we terug naar onze bungalow bij Landal, daar legden we de jongens om de beurt in bed.

Town Marcel en Espen sliepen, keken wij naar de film All Eyez On Me op TV. Deze film gaat over het leven van rapper Tupac Shakur en hij stond al even op mijn wishlist van films die ik graag wilde zien. Na de film gingen we naar bed.

Ben je benieuwd naar de rest van onze vakantie? Houd dan mijn blog in de gaten.