In oktober ben ik met H. bij het concert van My Chemical Romance geweest in de Melkweg. Ik was ontzettend verkouden en een beetje aan het kwakkelen, maar ben tóch gegaan. Het was ontzettend gaaf, maar ik had het gevoel dat ik er veel meer van had willen genieten. Toen bekend werd dat ze op 26 februari zouden optreden in 013 heb ik dus meteen kaartjes gekocht. Ik wilde er gewoon nog een keer bij zijn.
Gisteren was het zover. Ik had geen zin om me te haasten dus we hebben in de middag vast de trein gepakt naar Tilburg. Helaas was het slecht weer. We hebben een rondje gelopen door de stad en ondertussen besloten dat we van de zomer nog wel een keertje terug moeten komen om te winkelen. Maar nu waren we hier voor het concert. Omdat het zo koud was, hebben we een restaurantje opgezocht om de hoek van 013 en daar hebben we van kwart voor vijf tot kwart over zeven lekker gezeten, gegeten en gedronken. En toen werd het tijd om de rij voor de deur van 013 eens op te zoeken. ’s Middags stond er al een rij met verzopen tieners voor de deur in de regen, maar nu was die rij een klein beetje gegroeid. Er leek geen einde aan te komen? Ik begon me al af te vragen of dit wel allemaal zou passen, terwijl achter ons de rij alleen maar langer werd. Het was lekker druk binnen!
De support act was Lost Alone. Best wel leuk eigenlijk, maar we kwamen natuurlijk voor My Chemical Romance. Toen die eindelijk het podium op kwamen kon het echte feest beginnen. Deze keer voelde ik me helemaal top en ik had er écht zin in. Ze begonnen met “Na Na Na” en toen zat de sfeer er meteen in. Ik heb vooral lekker mee staan zingen/schreeuwen. Ik had een paar momenten dat ik ook écht voelde dat ik intens stond te genieten van de muziek. Het mooiste moment vond ik wel dat (bijna) alle bandleden het podium afliepen en alleen de zanger en toetsenist overbleven. Met een enkele ‘spotlight’ van achteren zag je alleen een schaduw staan. Pianomuziek vind ik sowieso al heel mooi. Hij zong het nummer ‘Cancer’ en het publiek deed mee, maar heel zachtjes. Kippenvel! Tussen alle rock nummers door ineens een mooi nummer met een gruwelijk emotioneel thema. Een hele omschakeling, maar dat is wel wat het in mijn ogen echt top maakt! Daarna natuurlijk nog even verder gedanst en gezongen om het concert af te maken. Ik vond het een heerlijke avond. En als ze nog eens besluiten te touren in Nederland, dan is de kans groot dat ik er weer bij ben!
Kim
Leuk verhaal! Ondertussen blijf ik hopen op een nieuwe tour…eigenwijs he? 😉
Roxanne
Heel eigenwijs, maar ja, het zou wél leuk zijn!
Kim
Zo is het wel! 😛