In december moest ik afscheid nemen van mijn oma. Het was een mooie uitvaart. De muziek was goed uitgekozen en paste echt bij haar, er werden mooie dingen over haar verteld. Het ging echt over wie zij was als persoon. Misschien klinkt het gek, maar ik heb altijd het gevoel dat een uitvaart veel zegt over iemand en hoe diegene in het leven stond. De muziek, de sprekers, de bloemen en de mensen die aanwezig zijn vertellen allemaal een stukje van het verhaal van de persoon die overleden is. Wanneer het zover is, moeten de nabestaanden alles uitzoeken. Het is niet altijd duidelijk wat de persoon in kwestie zelf graag had gewild. Weet jij het wel? Denk jij wel eens na over hoe jouw eigen uitvaart eruit zou moeten zien? En heb je het hier wel eens over met de mensen die dichtbij jou staan?
Ik wel. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de heftige dingen die ik heb meegemaakt in de afgelopen jaren. Zo verloor ik mijn oom, mijn opa en mijn oma vrij kort achter elkaar en namen we afscheid van meer (verre) familieleden van zowel Huib als mijzelf. Een aantal van deze mensen heeft de leeftijd van vijftig jaar niet bereikt. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Natuurlijk denk ik dan niet meteen dat het mij ook gaat overkomen, maar wat nu als dit wel zo is? Ik heb na mijn gastric bypass een week in het ziekenhuis gelegen met complicaties en ook na mijn bevalling kwam ik op de OK terecht. Uiteraard is dat goed afgelopen, maar het heeft me wel aan het denken gezet. Het kan iedereen gebeuren, maar je weet nooit van tevoren wanneer het zover is. Ik vind het dan ook belangrijk om niet alleen na te denken over wat ik zou willen op mijn eigen uitvaart, maar dit ook te delen met mijn naasten.
De vraag is alleen: hoe ga je dat gesprek aan met je partner, een vriendin of een familielid? Het is tenslotte niet echt een onderwerp wat je zomaar op tafel legt tijdens een gezellig etentje. Niet iedereen wil hier ook over praten of zelfs maar over nadenken. Daar rust toch nog wel een soort van taboe op. Met Huib kan ik er gelukkig wel over praten. Meestal belanden we in zo’n serieus gesprek door muziek. Wanneer er bijvoorbeeld een mooi nummer op de radio wordt gedraaid. Dan vertellen we aan de elkaar dat we dit wel erg mooi zouden vinden voor tijdens onze uitvaart. Ook weet hij precies van mij welke bloemen ik het mooist vind.
Wat ik uiteindelijk nog belangrijker vind, is wat er gebeurt met mijn kleine ventje als ik er niet meer ben. Ik hoop natuurlijk dat ik hem kan zien opgroeien en dat ik me niet druk hoef te maken over hem, maar toch houdt het me wel bezig. Daarom heb ik op rechtspraak.nl een aantekening laten maken waarin het ouderlijk gezag na overlijden is vastgelegd. Op die manier kon ik het ook weer loslaten en hoef ik er nu niet meer aan te denken.
Dingen goed van tevoren regelen en overleggen, geeft mij in zekere zin wat meer rust. Op die manier kan ik vooral genieten van mijn leven en de mensen om me heen. Je leeft tenslotte maar één keer en dan kun je er maar beter zoveel mogelijk uit halen.
Anneke
Goed dat je erover nadenkt. Ik ben me, na het overlijden van mijn moeder, ook meer bewust van dat het allemaal heel snel kan gaan. Maar echt nadenken over mijn eigen uitvaart heb ik nog niet gedaan. Ik heb daar misschien ook niet zoveel wensen in. Het enige wat ik graag zou willen is gekleurde bloemen, ipv witte. Ik vond dat bij mijn moeder zo mooi.
Roxanne
Mijn opa en oma hadden ook beide gekleurde bloemen. Prachtig ja! 🙂 anders is het meteen zo steriel he? X
Linda
Ik heb het er wel eens over gehad. Enige wat ik zeker wil is gecremeerd worden, zou het liefste hebben dat ze een feestje vieren (ipv koffie/cake) en gekleurde bloemen en kleding.
Maar aangezien ik et dan yochniet neer ben, moeten ze de uitvaart lekker indelen zoals ze het zelf prettig vinden
Linda
*maar aangezien ik er dan toch niet meer ben*
(typen op foon gaat niet altijd goed)
Roxanne
Dat kan ik me ook goed voorstellen. Ik heb bij veel dingen zoiets van ‘doe lekker wat je wil’. Qua muziek en bloemen heb ik wel een voorkeur, maar waar ze de uitvaart houden en wie er komen, daar ben ik toch niet meer bij. Ik geef ook niet echt om de kleur van de auto ofzo, maar ik weet dat mijn vriend dat weer wel belangrijk vindt.
PatriciaD
Snap je helemaal…. Heb zelf 2 begravenissen moeten regelen zonder de echte wensen te weten… Dus dan vul je het in met je beste geweten….. Mijn vaders begravenis was wat soberder dan die van mijn moeder…. Mijn moeder hield niet van donker en bruin…. Dus witte kist en roze bloemen…. (Wat helaas nog mis is gegaan…. Maar goed daar doe je op dat moment niets aan….) frans bauer muziek en hema taart ipv natte cake…! Het feestje* was 100% mijn moeder! Ergens was het lekker om even in haar geest te denken… Maar het gaf ook een hoop stress!
Olivier is helaas niet zoon prater… Ik heb dus alles voor mezelf op papier gezet… En de kinderen zijn ook 100% ingedekt! Olivier is idd ook 100% gezaghebbend over de kinderen…. Niet alleen erkennen is belangrijk maar ook het gezag!
Verder mocht er met ons beide iets gebeuren dan hebben wij een toegewezen voogd! (Oliviers zusje) dit hebben wij vooral gedaan omdat we teveel plekken hadden waar we NIET wilde dat de kinderen kwamen indien er iets gebeurd… En geen getouwtrek en rechters en dat soort onzin!
En dan heb je het erover met iemand dat je dus alles geregeld heb en dan vinden ze dat onzin… Je gaat er toch niet vanuit dat je dood gaat? Nou dood gaan we allemaal! Alleen wanneer is de vraag! En je gaat er ook niet vanuit dat je een aanrijding krijg en toch doe je je gordel om…. Waarom het 1 wel uit voorzorg en het ander niet?
Roxanne
Helemaal mee eens 🙂 wij hebben niet alleen het ouderlijk gezag geregeld, maar ook een plekje waar de kleine heen gaat als wij er niet meer zijn. Ik heb helaas ervaring met hoe er met kinderen gesleept wordt wanneer dit niet op papier staat. Die woonde ook even bij ons thuis en toen weer ergens anders… Dat is niet ok!
PatriciaD
Ja ik ook…. Bovendien heb ik geen contact met mijn broer (zijn keuze) en moet er niet aan denken dat ik er niet meer ben en hij (of zijn vriendin) ineens het geniale idee krijgen mijn kinderen op te eisen…. Hij heeft freja gezien toen ze 5 maanden was…. Ze is nu 6!
Ik heb ook een vriend die zijn vriendin overleed en die hadden niet echt veel geregeld… En tot de rechter alles uit gezocht had moest hun zoontje in een pleeg gezin ….. Bij vreemde dus he! Nee je rekent er niet op maar je kan het maar beter geregeld hebben!
Ramona
Toen ik op mijn 18e uit huis ging heb ik alles opgeschreven wat ik graag wil als ik kom te overlijden… Zodat de nabestaanden niet voor verrassingen komen te staan en alles in een mooi overzicht hebben…
Kim
Goeie vraag!
Ja en nee. Ik denk soms na over welke muziek ik zou willen, maar dat wisselt nog best vaak. Verder vind ik het lastig, want heb geen idee wat ik verder zou willen. Aan de ene kant voelt het raar om erover na te denken, aan de andere kant is het helemaal niet raar om erover na te denken. Zeker nu ik jouw blog heb gelezen.
Volgmama
Daar moet ik ook eens tijd voor nemen.