De afgelopen weken was het hier een beetje stil. Er gebeurden wel dingen, maar gaven me niet het gevoel dat ik de laptop aan wilde zetten om een blogpost te typen. Het was veel te lekker weer. Daarom bleef de laptop uit. Ik bracht vooral veel tijd door in de tuin. Na drie jaar heb ik eindelijk kussens gekocht voor op onze loungebank en ik maakte mijn buitenwoonkamer af met een tuinkleed. Voor de kinderen maakten we een waterspeeltuin en een tuincamping. Marcel moet nog drie weken naar school, maar onze achtertuin is helemaal klaar voor de zomervakantie.
Op 2 juni werden Chester en Mike één jaar. Qua formaat zijn het inmiddels twee volgroeide rooie katers, maar qua karakter zijn ze nog net zo speels en knuffelig als toen het kittens waren. Ze slapen nog altijd samen en wassen elkaar. Lieve broertjes, met een heel verschillend karakter. Chester is een softie, een slaapkop en een angsthaas. Mike is actief, daagt graag honden uit en klimt overal op en in. Het verschil met zijn broer is dat hij ook weer uit de boom klimt als hij achter de vogels aan gaat. Ze komen bijna dagelijks thuis met muizen, vogels of kikkers. Alsof ze niks te eten krijgen. Maar het is bovenal een grote pluizenbol van liefde. ❤️
Op een warme vrijdagmiddag reed ik na schooltijd naar Kasteel de Haar met de jongens. Ik had er totaal niet over nagedacht dat je in verband met corona een tijdslot moest reserveren. Gelukkig kon dit ook vanaf daar. We hoefden maar heel even te wachten en dus hebben we appelsap en cola gedronken op het terras op de binnenplaats. Zo pakten we toch een beetje ons eerste terrasje van 2020. Om twee uur mochten we het kasteelpark in. Marcel wilde zijn nieuwe kindercamera testen en daarna liepen we richting het doolhof. Marcel was dolblij dat hij had ‘gewonnen’. Ik had chippies en drinken meegenomen, evenals Marcel zijn Cars dekentje. Zo konden we nog even gezellig picknicken met z’n drietjes. We liepen via de andere kant weer terug. Marcel wilde nog bij de hertjes kijken, maar hij was al zo moe van de hele dag, dat we lekker naar de auto terug gelopen zijn. Dan gaan we in de zomervakantie wel een keertje terug en dan lopen we het rondje gewoon andersom, zodat we wél bij de hertjes uitkomen.
Espen begint steeds slechter te slapen en we hadden het gevoel dat het tijd was voor de overstap van het ledikantje naar een peuterbed. Marcel sliep nog in zijn peuterbed, dus het leek ons een goed moment om ook voor hem op zoek te gaan naar een ander bed. Ik had iets saais in gedachten, maar Marcel en Pel hebben samen een race auto bed voor Marcel uitgekozen. Als hij daar lekker in slaapt, vind ik het helemaal prima. De volgende stap was dus het verhuizen van het peuterbedje naar de kamer van Espen. Ik zei al ‘laat het ledikantje nog maar even staan’ en ja… dat was wel zo handig. Espen vond het nieuwe bed wel leuk, maar bleef er echt niet in liggen. Daarnaast kan hij zijn slaapkamerdeur al open maken (ook met de deurklink omhoog) en hij weet hoe het traphekje werkt. Hij bleef dus nog even in zijn eigen bedje liggen. Hier klimt hij sindsdien wel steeds vaker uit, dus het is wel echt tijd voor de overstap. Van de week dus maar eens investeren in een keer consequent terug blijven leggen tot hij het opgeeft. Dan kan zijn baby bedje definitief de deur uit.
Omdat we toch niet op vakantie gaan, hebben we wat geld geïnvesteerd in onze woonkamer. We hebben voor en achter (nieuwe) gordijnen opgehangen en de televisie hangt weer aan de muur. Toch bleef het een beetje een kaal hoekje. In de categorie doe eens gek, kocht ik zomaar een plant. Toen de pannenkoekenplant er eenmaal stond, raakten we geïnspireerd en we vulden het aan met een bak met cactussen. Nu moeten we de kabels nog een keertje netjes wegwerken en dan is het hoekje bij de TV eindelijk een beetje af.
We vierden vaderdag. Marcel had een mooi schilderij voor papa gemaakt op school en ik had namens de jongens een setje gekocht met kleine flesjes Jack Daniels. Het was mooi weer en we konden dus in de tuin afspreken met onze ouders en broers. Aan het het einde van de ochtend hadden we koffie en (bier) chipolata taart bij mijn ouders op de camping. Hier heeft Marcel nog een tijdje lekker gespeeld met neefje H. Daarna reden we door naar de ouders van Pel in Geldermalsen. Hier kregen we appeltaart. Espen heeft lekker met de Duplo trein gespeeld en Marcel zocht een ander hoekje van de tuin op. De dag vloog voorbij en voor we het wisten waren we onderweg naar huis. Ik merkte aan mezelf dat al dat sociale gedoe best vermoeiend is als je er al maanden niet meer aan gewend bent. De jongens kregen dus tomatensoep en knakworstjes als avond eten en wij bestelden sushi voor onszelf.
Juni was de maand waarin er alweer meer mocht en kon dan in de maanden ervoor, maar als ik eerlijk ben hebben we van veel dingen geen gebruik gemaakt. We hebben de horeca en bioscopen nog even links laten liggen. Ik merk aan mezelf dat ik ook best wel gewend ben geraakt aan deze kleinere wereld en dat veel dingen me voor nu nog prima bevallen. Hoe is dat voor jullie? Zijn jullie meer op pad geweest in juni of bleven jullie ook nog veel thuis?
Ik las de volgende boeken:
- Imagine Me (Shatter Me #6) – Tahereh Mafi
- Never waste a good crisis
Jenn
Leuk overzicht. Ik heb wel meer gedaan dan de afgelopen maanden, ik heb weer bezoek gehad, ben zelf weer op bezoek geweest, heb een babyshower georganiseerd en ik ben een dagje naar een pretpark geweest. Verder vind ik het wel lekker dat er meer mogelijk is, maar ik hoef ook niet zo nodig meteen vol gas overal naartoe.
Roxanne
Klinkt wel heel gezellig 🙂