Liefde, een gebroken staart en afscheid nemen

Week 5

Vorige week schreef ik dat vijf van de zeven kittens hun inentingen hebben gehad in week 4. Dat betekent eigenlijk dat hun laatste week bij mij thuis nu is aangebroken. Dat raakte me wel even harder dan ik had verwacht. Natuurlijk wist ik wel dat het tijdelijk was, maar ik ben me toch gaan hechten aan die schatjes met hun leuke koppies. Ik heb weer zoveel foto’s gemaakt deze week, dat ik toch maar vast een update geschreven heb van week 5.

We gingen hier thuis het weekend in met het idee dat we wel toe waren aan rust. Ik had geen plannen buiten de deur dus dat moest goed komen, dacht ik. Niet dus. Zaterdagmiddag viel het ons op dat één van de kittens er raar bij liep met zijn staart. Ik pakte de kitten op, voelde aan zijn staart en wist dat het mis was. Die was gebroken. We belden direct de dierenarts op en maakten een afspraak.

Bij de dierenarts bleek de staart inderdaad gebroken te zijn. Ze maakten röntgenfoto’s en deze kregen we ook te zien. Het vervelende was dat de kitten geen gevoel leek te hebben in de staart. Dat zou erop kunnen wijzen dat de zenuw kapot was en dat het niet meer goed zou komen. Daarom maakten we een afspraak voor woensdag zodat de dierenarts nogmaals naar zijn staartje kon kijken.

Zondag maakten we er wel een rustige dag van en de kittens konden heerlijk los lopen daar ons huis. Het begon wel steeds meer op te vallen hoeveel zeven kittens en hun moeder eten en drinken. Omdat het water soms niet aan te slepen is, kocht ik bij Action een waterbak die zichzelf aan kon vullen. Deze zou dan wat langer mee moeten gaan zodat we de waterbak niet elk uur bij hoeven vullen.

Nu het buiten kouder wordt en ik vaker met een dekentje op de bank kruip, komen de katten ook meer met me knuffelen. Dat paarse dekentje trekt katten aan. Ik knuffel graag met de kittens en het levert ook nog eens schattige foto’s op!

Woensdag zijn we met ‘Tails’ naar de dierenarts gereden voor een controle. Ik vond het erg spannend. Gelukkig had hij weer een beetje gevoel in zijn staart. Het is nog steeds gebroken, maar het lijkt erop dat het gaat herstellen. Het voordeel voor ons is dat hij nu nog een paar weekjes bij ons mag blijven en dat vind ik wel gezellig. Ik hoop alleen dat hij geen pijn heeft. Gelukkig is hij weer vrolijk aan het spelen en lijkt alles goed te gaan met hem.

Gisteren was voor drie kittens de laatste avond bij ons thuis aangebroken. Ik heb dus extra met ze geknuffeld. Vanmorgen hebben we afscheid van ze genomen bij het dierenasiel in Utrecht. Het was de eerste keer dat we kittens terug brachten en wat vond ik dat moeilijk zeg! Ik had er tranen van in mijn ogen. Ik heb ze alle drie nog even een dikke knuffel gegeven en toen ze lekker zaten te eten heb ik echt afscheid genomen. Ik hoop dat ze snel een nieuw huisje vinden!

Zoek je zelf nog een leuke kitten? Ik heb gezien dat er bij ‘ons’ asiel nog genoeg op zoek zijn naar een nieuw huis. Het liefst zou ik ze allemaal mee naar huis nemen als ik die koppies zie, maar dat gaat natuurlijk niet. Ik hoop maar dat er veel mensen op zoek zijn naar een leuke kitten of een andere kat en dat ze niet te lang in het asiel hoeven blijven wachten.