Kleine kittens worden groot

Week 6

Nu er drie kittens weg zijn, is de sfeer veranderd. Er is op de één of andere manier rust in huis. Dat komt waarschijnlijk omdat de kleine kittens nog veel slapen. Het is even wennen, maar de rust in huis heeft ook wel wat. Dat neemt niet weg dat ik die lieve koppies ontzettend mis. Wat ik wel leuk vind, is dat de grote katten elkaar steeds meer gaan accepteren. Op zaterdag lagen ze opeens met z’n drieën (en twee kittens) op bed. Zonder naar elkaar te blazen. Ik vond dat een foto waard (en ja, ik had mijn bed nog niet netjes opgemaakt op dat moment!)

Zondagmorgen zag de kattenbak er niet goed uit en het leek erop dat er een kitten ziek was. De dag ervoor was er eentje afgevallen dus het was me wel duidelijk om welke kitten het ging. We konden meteen terecht bij de dierenarts en zo werd het geen luie zondagmorgen. De kitten was gelukkig niet erg ziek en met medicijnen op zak konden we snel weer naar huis.  Ze vindt auto rijden echter vreselijk, dus zoals je ziet op de foto rechts lag ze lekker tegen me aan op schoot. Had ik al gezegd dat het een schatje is?

’s Middags wilden we er nog heel even uit samen. We hadden gezien dat er een vlooienmarkt was in de Zijdebalenhal, op loopafstand van ons huis. Ik ging er zonder doel heen, maar we vonden daar een mooie krabpaal voor de kittens waar ze fijn op konden spelen en klimmen. Moeder poes stond er het eerst op en die heb ik er daarna nog regelmatig mee zien spelen. Het was een goede aankoop!

De rest van de week ging voorbij zonder bijzonderheden. We hebben lekker met ze geknuffeld en gespeeld. Dat is natuurlijk ook zoals het hoort.

Week 7

Mijn ouders wilden graag één van de kittens adopteren, maar ze besloten het toch maar niet te doen.  Het liefst zou ik haar nu zelf houden, maar dat kan niet. Die kleine met haar witte oortje. Ik ga haar echt enorm missen als ze straks niet meer bij ons is.

De twee kleinste kittens zijn uiteindelijk flink gegroeid afgelopen week en donderdag hebben ze hun inentingen gehad. Dat betekent dat ze volgende week al weg mogen. Hoewel ik ergens toe ben aan rust (lees: Kom uit die gordijnen! Laat dat heel! Laat je broer met rust!), vind ik het afscheid ook heel verdrietig. Gelukkig hebben we nog een week om aan dat idee te wennen en om met ze te knuffelen.