Kitten update 2

Week 3

Er zijn alweer vier weken voorbij sinds ik de kittens heb opgehaald. De tijd vliegt echt. Inmiddels weet ik niet beter of we hebben een kamer waarvan de deur vaak dicht zit. Ik mis die kamer nauwelijks en ik geniet nog steeds enorm van de kittens. Het is wat mij betreft weer tijd voor een foto update. Ik heb minder foto’s gemaakt, maar dat maakt ze niet minder schattig.

De kittens worden groter en ze hebben meer ruimte nodig om rond te rennen. Af en toe zet ik de deur van de kittenkamer een stukje open zodat ze naar de woonkamer kunnen lopen. Daarna zorg ik in principe dat alle kittens weer veilig bij elkaar zitten. Helaas was dit één keer niet het geval. Ik had nog één kitten niet gevangen en aan H. gevraagd of hij dit wilde doen. Ik dacht dat dit gelukt was.

Toen we thuis kwamen van het boodschappen doen, zat er opeens een kitten in de gang. Wat deed die daar? Gelukkig was het goed gegaan en leken Bella en Flaco het ook niet zo’n punt te vinden. Wij stonden zelf vooral even verbaasd te kijken.

Het loslopen zorgt verder vooral voor leuke momentjes. Zo piept er soms opeens zo’n koppie boven mijn boek uit als ik zit te lezen op de bank. Ze willen tenslotte graag geknuffeld worden of spelen en als ze die aandacht niet meteen krijgen dan komen ze hem gewoon opeisen.

Week 4

De kittens zijn goed gegroeid in de eerste drie weken en daarom spraken we met het dierenasiel af dat ze ingeënt mochten worden zodra de kleinste kitten 850 gram zou wegen in plaats van een kilo. De grootste kitten ging al richting de 1300 gram en had zijn inentingen gewoon nodig. Daarnaast vond de dierenarts het goed. Dat stelde me gerust. Het zou echter ook betekenen dat ze sneller weg zouden gaan. En toen werd alles opeens weer onzeker.

Op maandag werd ik gebeld dat we er twee kittens bij kregen. Het nestje bestond oorspronkelijk uit zeven kittens, maar de eigenaar had er al twee weggegeven met vier weken. (Wie doet zoiets?!) Ik kreeg er dus in eerste instantie maar vijf mee naar huis. De twee verloren kittens zijn eindelijk weer terecht. Helaas herkende moeder ze niet meteen, maar na 24 uur ging het beter en inmiddels horen ze er helemaal bij. Ik vind het fijn om te zien dat ze niet helemaal van het pad af zijn ondanks dat ze zo vroeg bij hun moeder zijn weggehaald. Ik was al verliefd op de eerste vijf kittens, maar deze schatjes zijn helemaal lief! Ik zou ze het liefst houden, maar dat gaat niet. De witte gaat heel misschien naar mijn ouders toe. Zij denken er over na om toch weer een kat te nemen. Ik hoop dat ze het doen, want dan kan ik haar nog vaak knuffelen!

Op donderdag mochten de vijf oudste kittens toch naar de dierenarts voor hun inentingen. Ze lagen te slapen toen we weg moesten, dus ik hoefde niet achter ze aan te rennen om ze in de reismand te krijgen. Dat was wel een pluspunt! De dierenarts was erg tevreden over de kittens. Ze zien er goed uit, ze zijn allemaal kerngezond en ze vond ze erg sociaal en lief. Dat vond ik echt goed om te horen!

We hebben nu nog maar een week om van deze schatjes te genieten en dan gaan de eerste vijf kittens terug naar het asiel zodat ze een nieuw huis kunnen vinden. Ik hoop dat ze allemaal goed terecht zullen komen, want ik ga ze in elk geval enorm missen. Gelukkig wordt het nog niet helemaal stil in huis, want de twee kleinste blijven nog een paar weken bij ons!