Anderhalve week geleden luisterde ik op aanraden van Kim naar Swijnenstal met Coen Swijnenberg. Samen met zijn 3FM collega’s Domien en Tjitse maakt hij radio vanuit zijn eigen zolderstudio. Deze keer was ook Michiel Veenstra erbij. Ik had nog niet eerder naar Swijnenstal geluister, maar ik vond het een heerlijk avondje radio waarbij van alles voorbij kwam qua muziek. Ook via de chat op de website en via Twitter was het gezellig. Die chat was eigenlijk een verhaal apart. Hij deed het vaker niet dan wel en het riep een behoorlijk jaren ’90 gevoel op bij iedereen. Het duurde dan ook niet lang voordat alle jaren 90 verhalen door de chat vlogen. Van muziek tot inbelverbindingen voor het internet. Ook hadden we het over het 3FM van ‘vroeger’.
Zelf dacht ik meteen aan de Mega top 50 op de zaterdagmiddag. Die is er nu nog wel, maar vroeger ging ik daar echt voor zitten. Als tiener ging ik op zaterdagochtend altijd mijn moeder mee boodschappen doen. Die boodschappen vond ik niet zo heel boeiend, maar op het winkelcentrum haalde ik altijd even het blaadje met daarop de hitlijst op bij de Free Record Shop. Thuis bekeek ik dan welke nummers er voorbij zouden komen en de rest van de dag zat ik naast de radio. Niet alleen om te luisteren naar de top 50, maar vooral om mijn favoriete nummers op te nemen op een cassette bandje. Het resultaat was dan een mix met (halve) nummers waar de dj nog doorheen praatte. Die cassettes draaide ik vervolgens grijs tot het tijd werd voor een nieuwe versie met andere muziek.
Zo denk ik ook terug aan de nachten die ik voor de deur van het postkantoor heb gezeten om kaartjes te bemachtigen voor een concert. Eerst voor concerten van de Backstreetboys (met een vriendin en mijn moeder) en later bijvoorbeeld voor U2. Dat zijn echt prachtige herinneringen. Misschien word ik een beetje een oude zeikerd, maar ik vind wel dat de tieners van tegenwoordig wat missen. Concertkaartjes bestel je online. Degene met het snelste internet en het meeste geluk mag naar een concert toe. Als je muziek wilt hebben, koop je wat iTunes tegoed en je kunt op elk gewenst moment je favoriete nummers downloaden. Of je luistert er naar via YouTube of Spotify. Zo doe ik dat nu zelf ook. Voor mij betekent dat wel dat ik steeds meer naar mijn eigen muziek luister en steeds minder naar de radio. De afgelopen jaren had ik de radio alleen aan staan als ik in de auto zat. Eigenlijk is dat best wel zonde. Door Kim zet ik nu de radio ook thuis weer wat vaker aan en dat bevalt me wel, maar dat gevoel van vroeger krijg ik er helaas niet mee terug.
Bjorn Couwenberg
Mooi verhaal! 🙂
Kim
Wat leuk dat je Swijnenstal zo leuk vond! Ja, ik vond het ook echt leuk, super leuk zelfs 😀
Ik herken niet alles, maar zoals de inbelverbinding…nostalgie!
In de rij staan voor concertkaartjes heb ik nooit gedaan, maar ik herinner mij de journaals van gillende meisjes in slaapzakken voor de deur van het postkantoor. Dat had zeker wat! Of dat ik naar de FRS ging om een singletje te kopen. Dat je dat nu inderdaad via iTunes kan doen, dan herinner je volgens mij je eerste single lang niet zo goed als wat wij hebben gedaan.
Radio is sowieso anders nu, maar ik merk dat als ik met mijn mini radio op pad ga, dat ik mij dan nog steeds zo’n radio nerd voel als 12 jaar geleden, alleen dan een stukje zelfverzekerder dan toen 😉
Tamara
Voor postkantoor letterlijk liggen heb ik helaas niet mee gemaakt, dat werd voor mij gedaan bij de spice girls hihi maar inderdaad zat ik met vrienden hier ook over te mopperen met kaartjes voor Pearl Jam. Ik denk dat vooral met timing te maken heeft voor de concertkaartjes van nu.
En ja radio van vroeger was zeker anders. Net zoals de muziekzenders. Nostalgie #zucht hihi.
Roxanne
Ja vroeger draaiden ze nog muziek op MTV! 😀 *moppert*
Petra
hahaha ik word ook oud!! Inderdaad, voor het postkantoor liggen om kaartjes te kopen en met je casetterecorder naar de top40 luisteren om je favorieten op te nemen en de bandjes dan grijs te draaien met je walkman. Hoe hip! 😉