Het is stil in huis zonder Bella. Ik vind een huis zonder kat erg leeg, maar wilde toch even wachten voor we naar een nieuwe zouden gaan kijken. Het is allemaal al zo druk hier en ik was bang dat het te snel zou zijn. Toch was ik niet de enige die Bella miste, want ook Marcel vroeg iedere dag of er weer een nieuwe poes kwam. Het ging steeds meer kriebelen en vrijdag hakten we de knoop door. We zouden gaan kijken naar kittens. Ik wilde er graag twee. De mannen hadden ook een duidelijke voorkeur: Het moesten katertjes zijn. Dit had te maken met het feit dat de namen al klaar lagen. Het moest Chester en Mike worden.
Er zijn genoeg kittens te vinden, maar het liefst wilde ik ze toch adopteren via een asiel of een stichting die zwerfkatjes opvangt. Bij de stichtingen waren echt geen katertjes die geplaatst konden worden en bij het asiel waren ze van mening dat wij beter nog even konden wachten, omdat onze kinderen nog zo jong zijn. We hebben echt zoveel ervaring dat ik zelf geen probleem zag en daarom hebben we onze ogen open gehouden voor andere opties. Uiteindelijk kwamen we op zaterdagochtend in contact met een gezin wat nog twee rode katertjes over had uit een groter nestje. Dat klonk super.
Op zaterdagmiddag zijn Marcel en ik samen gaan kijken bij deze kittens. Het voelde eigenlijk meteen goed. De twee boefjes zijn geboren in een gezin met meerdere katten, twee honden en kinderen en ze zijn dus wel iets gewend. Daarnaast leken ze niet bang en waren ze fijn aan het spelen. Marcel heeft even met ze gespeeld en het voelde goed, dus ik besloot de reismand uit de auto te gaan halen. Dat was super leuk, maar ook wel spannend.
Inmiddels zijn ze anderhalve dag bij ons in huis. Ze hebben even rustig de kat uit de boom gekeken, maar zijn inmiddels volop bezig met het verkennen van de benedenverdieping. Daarnaast wordt er veel gespeeld en geslapen. Het is echt ontzettend grappig om te zien. Tot nu toe heb ik vooral naar ze gekeken, maar ik ga zeker proberen om dit ook vast te leggen en dan zal ik de filmpjes wel posten op Instagram. Ze komen ook telkens een stapje dichter bij ons. Wat dat betreft ben ik er helemaal van overtuigd dat het goed gaat komen. Aankomende week moeten we de heren nog wel even laten inschrijven, chippen en inenten bij de dierenarts. Daarna kunnen we hopelijk vooral genieten van onze nieuwe kittens.
Sandra
Nu kon ik het wel lezen, maar dan via de laptop š
Het zijn droppies en ze zijn in een geweldig goed huisje terecht gekomen!
Roxanne
Ik had de blog per ongeluk offline gehaald gisteravond toen ik een typfout wilde verbeteren! ????
Marjolein
Wat leuk!!! Hoe jong zijn ze?
Roxanne
Ze zijn 9 weken š