Vandaag geef ik het woord aan Hannah, een creatieve dame met een passie voor fotografie en katten. Zij vertelt hoe ze na het verliezen van haar baan weer uit haar dip kwam en weer verder kijkt naar de toekomst. Iets waar ik alleen maar veel respect voor kan hebben. Lees haar verhaal en bezoek ook eens haar Facebook pagina!
*****
Be Happy en mijn ding doen. Mijn kracht is Plannen en Organiseren, eigenlijk mijn hele leven al. Ik probeer dat dan ook zoveel mogelijk toe te passen in mijn leven, altijd en overal. Bij het boodschappen doen, het is immers de eerste levensbehoefte. Maar ook in het huishouden en zeker in ‘LIVING MY PASSION’.
Door de oneerlijkheid van het lot, gebeuren er dingen in je leven waar je gefrustreerd van kan raken. Of je wilt of niet, soms lijkt het je wel op te zuigen. Ik, werkeloos na 38 jaar werken. Met mijn ervaring, best de nodige opleidingen in mijn rugzak was ik van mening ‘dat komt wel goed’. Solliciteren, niet alleen omdat het moet maar ook omdat ik graag weer aan het werk wil. Niet in de laatste plaats omdat ik kostwinner ben voor mezelf en mijn drie poezenkinderen. Dat valt even tegen zeg. Op de honderden brieven die ik stuur, krijg ik als ik geluk heb een ontvangstbevestiging. Zo nu en dan een intakegesprek en ja een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek een heel enkele keer. Met veel enthousiasme gooi ik me er keer op keer in. Toch voelt het ‘of er een vlek op mij zit’. Altijd de melding ‘we gaan voor die andere kandidaat’. De keren dat ik dacht ‘wat mankeert er aan mij’ kan ik inmiddels niet meer op 1 hand tellen. Ik raakte er dan ook behoorlijk van mijn ‘pad’ af kan ik je zeggen. En ondanks dat, bleef ik een dagelijks ritme behouden van plannen en doen. Dat gaf eigenlijk ook wel een lekkere houvast. Daarnaast een paar vrienden die je keer op keer opbeuren en zeggen ‘het ligt niet aan jou’, ‘je bent een kanjer’ en ‘het gaat goed komen’.
Op een bepaald moment dacht ik ‘dit kan zo niet langer’. Ik wil me weer energiek voelen. Niet op de automatische piloot leven en hopen dat die ene sollicitatie een schot in de roos zal zijn. Een van de dingen die ik weer heb opgepakt is naar Hillsong church gaan waar ik een heerlijke spirituele energieboost krijg. Maar ook mensen spreek die, eerlijk en open-minded met elkaar samenkomen. Niet te vergeten de muziek die zo energiek is dat het onmogelijk is om als een suffe zoutzak te blijven zitten. Vervolgens heb ik mijn creatieve mindset een schop onder de kont gegeven. Dat was ook iets wat op mijn to-do lijst stond. Een van mijn katten is een Sphynx, Bella. Ze ligt heel graag onder een dekentje of ergens in. Aan de slag met wol en stof, met als resultaat haar eigen set dekentjes, een slaapzak en voor als ze het te warm vindt een lekker zacht kussen. Mijn andere ‘harige’ katten blijken opeens ook een bovenmatige interesse te hebben in een dekentje of slaapzak. Little Sphynxie Toys, Blankets & More is een feit. Ik ontwerp en maak dekentjes, slaapzakken, speeltjes.
Ik heb mezelf ook bij de kladden gepakt en ben richting de workshop gegaan waar ik geen greintje zin in had. Een stemmetje dat fluistert en een belerend vingertje opsteekt ‘je hebt hier al geld aan uitgegeven. Je gaat dat toch niet zomaar het riool in laten lopen?!!!’. Ik visualiseer dat stemmetje altijd als het duiveltje wat op Donald Duck zijn schouder zit. Met zo’n drietand een beetje prikken. OK, ik ga al. Ten eerste omdat ik betaald heb, ten tweede omdat ik er dan ook weer even uit ben. Ten derde kan ik andere mensen ontmoeten. Ondanks dat ik vermoed dat de geijkte paden bewandeld worden in deze workshop. Waarom had ik me indertijd ook al weer opgegeven? Mijn doelstelling nu is in ieder geval die dag met 3-5 mensen netwerken/socializen. Kom op, je kunt het.
De workshop kwam dus echt op het perfecte moment. Inspiratie, inspiratie en nog eens inspiratie. Mijn creatieve waakvlammetje laait weer op, dit keer tot een bosbrand. Een positieve brand welteverstaan. En die woedt nog steeds. YES, I CAN ( ik hoor het Barack Obama zeggen). Ik ben weer teruggekeerd op mijn ‘pad’. En ik heb er zo ontzettend veel zin in. Organiseren, plannen, doen, helemaal mijn ding dus. Ik voel me als een vis in het water. Wat voelt dat goed qua energie.
YES, I CAN….. I live my dream. Ik ga het doen, dit wil ik. Dit is mijn passie. Watch-out ….. hier komt STORYTELLING FOTIQUE. Fotograferen, iets voor mensen betekenen, aandacht geven aan mensen, creatief bezig zijn, het zit er allemaal in. Ik schreef het al op mijn Facebook-pagina ‘ik zit op een creatieve sneltrein en I LOVE it.
Geef een reactie