Fitbit update

In januari kreeg ik een Fitbit en ik stelde voor mezelf een aantal doelen. Natuurlijk heb ik die nog niet allemaal bereikt, maar we zijn nu bijna vier maanden verder. Ik vond het een mooi moment om even stil te staan bij hoe het nu gaat met de doelen die ik mezelf gesteld heb en of ik hiervan al iets heb bereikt. Op die manier kan ik mijn doelen eventueel bijstellen.

Het eerste doel dat ik mezelf gesteld heb is actiever worden. Dat wilde ik niet alleen doen door elke dag even naar buiten te gaan (want dat is tenslotte gezond voor mezelf én voor Marcel,) maar ook door 10,000 stappen per dag te gaan zetten. Toen ik dat schreef, vond ik 10,000 stappen nog best veel. Gek genoeg valt dat mee. Ik ben eerst maar eens gewoon gaan lopen. Ik had het doel naar beneden bijgesteld naar 7,500 om mee te beginnen en dan zou ik wel zien hoe ver ik zou komen. In het begin liep ik dat nog niet, maar omdat ik dan toch mijn doel wilde bereiken, liep ik ’s avonds nog wel eens een extra rondje. Daarna heb ik het doel steeds een beetje omhoog bijgesteld en inmiddels haal ik de 10,000 stappen bijna elke dag. Soms ga ik zelfs over de 15,000 heen. Ik ben best wel trots op mezelf dat dit me al gelukt is zonder dat het me veel moeite kost.

Ik vroeg mezelf vanmorgen af hoe het kan dat ik die stappen nu wel zet, maar eigenlijk is dat niet zo heel moeilijk. Naar buiten gaan zorgt sowieso al voor meer stappen dan binnen blijven zitten. Zeker als het lekker weer is, is het fijn om een stukje te gaan wandelen. Dan lopen Marcel en ik even naar de stad toe, we gaan boodschappen doen bij een supermarkt die net wat verderop zit of we gaan naar de kinderboerderij toe. Toch zit het ook in kleinere dingen. Zo stap ik soms een halte eerder uit de bus, loop ik tegenwoordig naar de stad toe in plaats van de bus te nemen en ga ik dus wel eens bewust naar een supermarkt toe die wat verder weg is. Al die stappen tellen mee. Het lijkt misschien stom, maar mijn Fitbit is echt wel een hulpmiddel hierbij, want als ik niet zou kunnen vastleggen hoeveel ik loop, dan zou ik het waarschijnlijk minder snel doen. Of minder vaak.

Qua gezonder eten gaat het allemaal nog niet zo goed. Ik vond het lastig om het elke dag bij te houden en daar word ik dan ook weer te fanatiek van én chagrijnig. Ik probeer echt wel gezonde keuzes te maken, maar dat lukt me nog niet altijd. Hier kan ik echt nog wel wat aan verbeteren. Ik houd mezelf vooral voor dat ik een goed voorbeeld moet geven aan de kleine. Als ik een witte boterham ga eten met chocoladepasta, dan gaat hij echt niet voor een bruine met kaas kiezen. Ik wil graag dat hij gezond leert eten en dat betekent dat ik het zelf ook moet doen. Op papier klinkt dat fantastisch. Nu de uitvoering nog.

Op de weegschaal merk ik nog weinig van mijn Fitbit. Helaas vliegen de kilo’s er nog niet af. Ik blijf netjes op gewicht, dat wel. Ik voel me ook wel fit en ik begin het idee te krijgen dat mijn spijkerbroek losser zit rond de billen en bovenbenen. Centimeters tellen ook mee, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik dat niet gemeten heb en daar dus ook geen resultaten van bij kan houden. Dat is wel jammer. We kunnen allemaal wel hard roepen dat spieren zwaarder zijn dan vet, maar ik heb nu ook niet echt het idee dat ik aan het afvallen ben en dat dit het geval is. Nee, daar is meer voor nodig.

Kortom, ik ga zo door en dan hoop ik stap voor stap nog meer te bereiken. Door tussendoor wel af en toe stil te staan bij datgene wat al wel goed gaat, hoop ik dat ik gemotiveerd blijf om door te zetten. Voorlopig geef ik in ieder geval niet op, want daarvoor gaat het veel te goed.