Een dubbele groeispurt

Deze week is er echt iets veranderd hier in huis. Het was misschien al langer aan de gang, maar opeens begon het op te vallen. Mijn jongens zijn opeens wel erg groot geworden en dan bedoel ik niet alleen qua lengte. Ik zie het aan hun koppies en merk het aan hun gedrag. Espen is echt geen baby meer en Marcel lijkt elke dag meer op een kleuter. Hij is dan ook al bijna vier. Waar blijft de tijd? En wat is er allemaal veranderd? Het is tijd om eens een update te schrijven over de jongens.

De veranderingen bij Espen zijn het meest duidelijk. Qua leeftijd was hij al een tijdje geen baby meer, maar ik was er nog niet helemaal klaar voor om afscheid te nemen van het babytijdperk. Je kunt hem nu echt geen baby meer noemen. Hij wordt steeds wijzer en kan steeds meer zelf. Hij is ook ontzettend sterk, nergens bang voor en wil zo graag alles kunnen wat zijn grote broer ook kan. Zo zet hij al kleine stapjes, dus het echte lopen zal niet meer lang op zich laten wachten. Hij begint ook te klimmen op de bank en de trap, dus ik kom ogen tekort. Ook kletst hij de hele dag door. Het grootste deel van de tijd kunnen we er nog niets van verstaan, maar steeds vaker verschijnen er herkenbare woordjes tussen zijn gebrabbel. Als je dan navraagt of hij dat bedoelt, antwoordt hij netjes met ‘Ja!’

Steeds vaker wil Espen zelf eten. Hij maakt er dan een lekkere kliederboel van, maar hij eet goed en heeft er lol in. De grootste verandering vond ik zelf dat hij opeens weigert uit een fles te drinken. Dreumesmelk weigert hij. Waar Marcel nog tot zijn derde verjaardag graag pap dronk uit een flesje voor hij ging slapen, is Espen er echt helemaal klaar mee. Doe hem maar (soja)melk uit een echte beker. Dat is toch veel lekkerder? Zo zie ik ook weer hoe verschillend mijn twee jongens zijn.

Marcel wordt volgende maand vier en hoewel hij nog niet meteen naar groep 1 zal gaan, merken we wel dat hij steeds meer toe is aan nieuwe uitdagingen. Hij heeft een sterke eigen wil en is ontzettend leergierig. Op de peuterspeelzaal werkt hij erg hard en hij vindt het ontzettend leuk om zijn werkjes te maken. Ook is hij druk met fysiotherapie en logopedie. We zien hem echt groeien op alle vlakken. Zijn koppie verandert ook mee. Natuurlijk heeft dit ook te maken met zijn stoere kapsel, maar het is gewoon steeds meer een kleuter aan het worden, met alle bijbehorende streken, uiteraard.

Onze kleine boef is daarnaast ook erg zorgzaam en lief. Thuis laat hij nu zien dat hij goed voor zijn visjes kan zorgen. Hij geeft ze elke ochtend eten en kletst tegen ze. Natuurlijk verschonen wij het aquarium, maar hij laat wel een klein stukje verantwoordelijkheid zien op dit gebied en dat vind ik erg lief. Meestal is hij ook het voorbeeld voor zijn kleine broertje. Espen leert van Marcel, maar andersom kan hij zijn grote broer ook helpen. Marcel is altijd bang geweest voor de douche, maar sinds Espen lekker gaat zitten spelen onder de douche, durft Marcel met hem mee. Hij wil dan wel samen douchen, want alleen blijft toch nog wel een dingetje.

En ik? Ik ben een trotse mama en ik kijk vanaf de zijlijn toe hoe mijn jongens elke dag weer nieuwe dingen leren en groeien. Ik ben heel benieuwd waar ze me de komende tijd nog mee gaan verrassen.