Al sinds Natasja Eijskoot me op Twitter vertelde dat ze een boek aan het schrijven was en waar het over zou gaan, was ik meteen nieuwsgierig. Ik beloofde haar dat ik het zou gaan lezen zodra het te koop was en daar heb ik me aan gehouden. Een paar weken geleden kwam de postbode het boek “Drager van Sterrenvuur” bij me brengen. Zodra ik het boek uit had waar ik mee bezig was, begon ik te lezen.
Ondanks het gebrek aan tijd en energie las ik elke dag een paar bladzijden, omdat ik het wilde weten hoe het verder ging. En hoe verder ik kwam, des te meer ging ik houden van de personen in het boek.Vanmorgen had ik hem dan eindelijk uit, omdat ik het boek bij de laatste 100 pagina’s gewoon echt niet meer weg kon leggen. Wat een heerlijk verhaal! Dit was écht één van die boeken waarvan ik het jammer vond dat ik hem uit had. Voor de lezers die houden van fantasy verhalen en dikke boeken is “Drager van SterrenVuur” zéker een aanrader!
Op de achterkant:
“Dit is een verhaal uit de oude tijden. Een tijd waarin oude religien, legendes en sprookjes samen met de mensen bestaan. Een groen eiland waar de mensen respect hebben voor Moeder Aarde en de wezens achter de sluier. Dit is het land waar de negen kinderen met hun draak opgroeiden. Hier waakt en beschermt de Witte Weefster in samenwerking met de andere krachten van de natuur. Zij weeft de draden van het lot en zorgt voor het land. De mensen houden van dit land waar ze soms speciale ontmoetingen hebben met de elfen, totemdieren, gidsen, krachtdieren en andere geheimzinnige wezens.
In dit bijzondere fantasyverhaal brengt Natasja Eijskoot de saga DrakenSter tot leven. Cór vius, een Afstammeling, kwam op de wereld met grote krachten. Hij is een man met het hart in beide werelden, zijn verlangen wordt steeds groter naar het leven achter de sluier. Hij kreeg een missie: het verslaan van de Doemer, een afvallige Diener en zijn aanhang. Het lot van vrouwe Fialynn en het land lag in zijn handen. De meester van de Orde, de druïde die alleen traditioneel wil werken, moet dat in samenwerking doen met druïde Aidan die juist spiritueel onafhankelijk wilt zijn. De Doemer weet Cór vius juist in zijn zwakke punt te treffen: de liefde, en het is ook weer de liefde, groots en bijna onbereikbaar, die hem moet redden.
De beschrijvingen van een lange reis vol gevaren en oude herinneringen van Cór vius en zijn gezelschap zijn meeslepend en vloeiend verteld. Natasja Eijskoot weet deze wereld met verve neer te zetten. Het verhaal roept een magische sfeer op en geeft een gevoel van thuiskomen.”
Peter1568
Mooi dat je hier dit stuk hebt geschreven. Ik hoop het boek binnenk0rt te kunnen gaan lezen en ben na het lezen van dit stuk nog nieuwsgieriger naar de verdere inhoud van het boek. ♥ ;-))