De kinderboerderij

Een van de dingen die ik me heb voorgenomen toen Marcel geboren werd, is dat ik iedere dag even naar buiten wil gaan met hem. Geen smoesjes, geen excuses, maar buitenlucht. Dat is niet alleen gezond voor hem, maar ook voor mezelf. Hoewel ik zelf doorgaans liever met een boek op de bank zou blijven zitten, zeker als het koud en regenachtig is, lukt het me aardig om steeds weer even een frisse neus te gaan halen samen.

Zo ook gisteren. We zouden eerst even met z’n drieën boodschappen gaan doen. In plaats van te gaan lopen, reden we met de auto naar het winkelcentrum. Ik had echt geen zin om door de regen te gaan lopen. Toen we de boodschappen achterin de auto hadden gezet, was het gestopt met regenen. Het was heel koud, maar daar waren we op gekleed en ik had een extra dekentje bij me voor in de kinderwagen. Geen smoesjes dus. Huib reed met ons naar de kinderboerderij toe in Overvecht.

Het was niet de eerste keer dat Marcel op de kinderboerderij was. Een aantal weken geleden gingen we wandelen met mijn vader en toen kwamen we er achter dat er dieren zijn bij het Griftpark. Sindsdien zijn we daar een paar keer geweest met hem. In het begin deed het hem weinig. Hij snapte er ook niet veel van. Hij dacht hooguit dat het wel hele vreemde poezen waren. Gisteren begon hij voor het eerst echt te lachen en zijn handjes uit te steken. Hij heeft de verschillende dieren nu een paar keer gezien en het lijkt erop dat hij ze begint te herkennen. Super leuk om te zien. Kortom, we gaan vaker een uitje naar de kinderboerderij plannen.