Als ik over een paar weken hersteld ben van de operatie, wil ik weer gaan zoeken naar een betaalde baan. Het is bijna een halfjaar geleden dat ik afgestudeerd ben en hoewel ik het enorm naar mijn zin heb bij Stichting Borderline, zou ik daarnaast ook wel graag iets willen doen waar ik voor betaald word. Ik weet alleen niet goed waar ik het moet zoeken. Communicatiemanagement is best een brede opleiding en ik vind nog veel meer leuk. Het aantal uren, de afstand, de werkzaamheden en de collega’s vind ik belangrijker dan of het werk helemaal perfect aansluit op mijn studie. Ik moet eerst maar eens in het ritme komen van werken en dan is het wel zo fijn als ik het naar mijn zin heb op mijn werkplek. Het maakt het zoeken echter niet makkelijker.
Ik ben altijd al zo’n twijfelkont geweest. Ik vond van alles leuk en als je aan me vroeg wat ik wilde worden dan kreeg je waarschijnlijk elke week een ander antwoord. Enerzijds wilde ik graag de creatieve kant op. Ik riep al vroeg dat ik ooit een boek zou schrijven en ik zong de hele dag. Aan de andere kant was ik dol op wetenschap, zolang ik maar niet met getallen hoefde te werken. Diergeneeskunde en biomedische wetenschappen hebben toch een tijd lang bovenaan mijn lijstje gestaan. Tussendoor had ik het fantastische idee om psychologie te gaan studeren. Misschien kon ik dat wel combineren met Engelse Taal & Literatuur, want waarom zou je één studie kiezen als je er ook meer tegelijk kon doen. Mijn gebrek aan wiskundig inzicht en het ontbreken van zelfvertrouwen maakte uiteindelijk dat ik ervoor koos om een andere kant op te gaan met mijn leven. Ik koos voor veilig en ging communicatie studeren. Niet dat dit een makkelijke weg was, maar ik had er meer vertrouwen in dat ik dan ooit de eindstreep zou halen.
Toch had ik geen beeld van wat ik ermee wilde doen, terwijl veel van mijn medestudenten precies wisten waar ze heen wilden. Nu, jaren later, weet ik dat nog steeds niet. Soms vind ik het fijn, want ik kan nu nog kiezen en de wereld ligt nog voor me open. Andere dagen vind ik het doodeng. Wat moet ik nu gaan doen? Mijn hoofd weet best dat die gedachten nergens voor nodig zijn. Nu een keuze maken, zegt niets over de toekomst. Verkeerd kiezen kan eigenlijk niet. Ik kan namelijk altijd opnieuw kiezen en een andere weg inslaan. Linksom of rechtsom kom ik altijd wel daar waar ik moet zijn, dat heeft het verleden wel bewezen. Als ik dat gevoel nu eens vast kan houden en ik me wat minder zou vergelijken met anderen, dan kom alles uiteindelijk wel goed.
Kim
Heel erg golflengte! Ik weet ook nog steeds niet wat ik na mijn studie wil. Misschien totaal de andere kant op. Je hebt mensen die vanaf hun kleutertijd al weten wat ze later willen doen…nou ik niet. Ik vind ook heel veel leuk…herkenbaar dus 😉
Sanne
Ach.. en soms blijf je een eeuwige twijfelkont. Er zijn er genoeg die van baan naar baan hoppen omdat ze niet tegen vastigheid kunnen.
Ik word dit jaar 40, maar ik weet het nog steeds niet. Deze week ben ik van studie veranderd omdat het andere niet voldeed aan mijn verwachtingen.
Ach ja, leren is nooit weg en waar het heen gaat blijft ook voor mij een verrassing.
Sanne
Ik blijf het inderdaad ook lastig vinden. Op dit moment heb ik een financiële baan, wat aansluit bij m’n eerste studie Bedrijfseconomie, maar m’n hart ligt toch echt bij vrouwenrechten (waarvoor ik ook gestudeerd heb). Ik heb 1,5 jaar bij een vrouwenrechtenorganisatie gewerkt en ik kwam erachter dat het werk wat ik daar deed niet helemaal bij me paste. Uiteindelijk is het toch vooral uitproberen of een baan echt bij je past. Al zou het me ook wel lekker lijken als je van jongs af aan al weet wat je wil.
Sanne
Oh ja, misschien wel leuk voor jou om te kijken: via de Facebook-pagina van Super Soul Sunday (van Oprah Winfrey) staat de meest recente aflevering met schrijfster Sue Monk Kidd (klik op de FB-pagina op “Watch Now”). Zij kwam er ook pas tegen de 30 achter wat ze nou echt wilde en waar ze echt goed in was. Ik heb een klein stukje gekeken, volgens mij wel een aanrader om te zien. 🙂
Roxanne
Klinkt als een goede tip. En verder zoeken we maar gewoon verder. Het komt wel goed.
Mrs. Sarah Coller
It’s amazing how we can have our plans all laid out and then our life just surprises us with a totally different path! I always thought I would be an English teacher. I didn’t plan on getting married until I was 27 and wasn’t even going to think about having kids until I hit 30. Well, here I am at 34 years old, happily married for 16 years and homeschooling our nine children! I get to be an English teacher—as well as Math, Science, History—everything! It’s a very happy life—but not at all what I thought I would do as an adult!
Hope you’re having a great weekend and Happy Easter!
Sarah (lostinavalon on Swapbot–I Love Blogging Swap)
Petra
Zo herkenbaar dit, maar je komt er wel hoor. Eerst herstellen van de operatie, en daarna ga je gewoon aan de slag. Niet zoeken naar het gouden ei, maar gewoon starten met wat je leuk lijkt voor nú, niet voor de rest van je loopbaantijd. Je kunt altijd nog weer veranderen 😉
Roxanne
Ja dat laatste blijft altijd lastig he? 🙂 Ik denk steeds dat ik meteen goed moet kiezen.