Controle tijdens het diabetes spreekuur

Vanmorgen mocht ik weer op controle in het WKZ. Mijn verloskundige is op vakantie en daarom kreeg ik een afspraak bij de gynaecoloog tijdens het diabetesspreekuur. Ik ben pas 12 weken zwanger en er is absoluut geen aanleiding om te denken aan zwangerschapsdiabetes, maar mijn verloskundige had een aantal vragen aan deze meneer en daarom maakte zij deze afspraak voor mij.

Het was druk in het ziekenhuis. Toen ik (net op tijd) binnen kwam sjezen, hoorde ik meteen al dat ik maar even rustig in de wachtkamer moest gaan zitten. Ze zou even voor me kijken hoe laat ik een afspraak zou hebben, want het spreekuur de gynaecoloog liep vanmorgen erg uit. Wel kwam de verpleegkundige vast mijn bloeddruk opmeten en had ze even tijd om te vragen naar mijn fietsongeluk en hoe het nu met mij ging. Dat was wel prettig. Daarna begon het wachten. Er kwamen nog twee (spoed)gevallen tussendoor en op een gegeven moment werd mijn naam geroepen vanuit een andere richting.

Ik keek om en zag een bekend gezicht staan. Ik dacht terug aan mijn curettage en bedacht me dat hij daarbij was. Hij wist het ook nog. (Of stond het in het dossier?) “Ik val even in, want anders moest je wel heel erg lang wachten,” zei hij en daarna wees hij meteen naar de behandeltafel. “Zullen we eerst even kijken of alles goed gaat?” Dat leek me een goed idee. Ik vertelde hem dat ik van mijn fiets was gevallen en dat ik me wel wat zorgen maakte. Hij stelde me wat vragen en we keken op het scherm. Daar was de hartslag al. Alles zag er goed uit en hij hoorde ook geen verontrustende dingen. Dat was fijn.

We konden dus verder met de reden waarom ik bij hem zat. Net als tijdens mijn eerste zwangerschap, willen ze me graag goed in de gaten houden. Deze keer krijg ik echter geen gewone glucosetest meer. Dat was met mijn gastric bypass toen al geen goed idee, maar toen bedacht ik het me veel te laat. Nu wilden ze het wel testen, maar de verloskundige wist niet precies hoe. De gynaecoloog bekeek mijn eerdere labuitslagen en zag voorlopig nog geen reden waarom ik zwangerschapsdiabetes zou hebben en hij was dus geen voorstander van curves prikken en moeilijke onderzoeken. Zijn voorstel was om in week 16 nuchter bloed te laten prikken en dan even te kijken of er iets afwijkends te zien is. Zo niet, dan kijken we het gewoon even aan. Dat vond ik nou een prima plan.

Deze controle was dus weer geslaagd. Over twee weken mag ik weer terug komen en ik stel voor dat ik tot die tijd geen gekke fratsen uit ga halen waardoor tussentijdse controle nodig is.