Bloggen

Bloggen doe ik al sinds de zomer van 2003. In het begin had ik geen flauw idee wat ik moest schrijven op mijn blog, maar langzaam maar zeker kwamen de verhalen. Niet onder mijn eigen naam, want dat durfde ik toen nog niet. Op mijn oude blog schreef ik in het begin vooral om verhalen te delen en anderen te vermaken met anekdotes, dikwijls aangevuld met een flinke dosis zelfspot. Later werd het allemaal wat persoonlijker. Schrijven en deze verhalen delen met anderen werkte bijna therapeutisch. Destijds had ik dat ontzettend nodig, maar ook dat veranderde. Op een dag was ik daar klaar mee en ik stopte met schrijven. En toch is dat altijd blijven kriebelen. Ik miste het bloggen.

Het gevolg was dat ik in 2010 de stap durfde te nemen naar een eigen domein. Hoe ik het deze keer aan zou pakken, wist ik nog niet. En heel eerlijk gezegd, weet ik dat soms nog steeds niet. Ik zoek nog steeds een beetje naar wat ik wil schrijven. Mijn blog gaat voor het grootste deel over mijn leven en wat ik daarin tegen kom. Te persoonlijk voelt niet altijd even goed, omdat ik niet precies weet wie er mee lezen. Ik voel mezelf geen expert op wat voor gebied dan ook, dus ik ga me ook niet zo voor doen. Nee, ongedwongen schrijven over de dingen die ik om me heen zie of mee maak, dat voelt toch nog altijd het lekkerst. En daar is voor mijn gevoel ook niets mis mee. Toch heb ik het gevoel dat ik veel meer uit mijn blog kan halen.

Deze week las ik (net zoals veel andere bloggers) het e-book “Gij zult bloggen” van Ernst-Jan Pfauth. Een boek met veel logische tips en trucs waarvan ik er zelf maar weinig toe pas op mijn eigen blog.  Hoewel ik niet het gevoel heb dat zijn blog challenge op dit moment aan mij besteed is, dacht ik wel na over hoe ik mijn blog momenteel gebruik en wat ik daar nu van vind. Ik las de verschillende tips en bedacht voor mezelf wat ik hier nu mee kon doen. Het heeft me dus zeker aan het denken gezet.

Er is wel het één en ander veranderd sinds 2003. Ik ben niet alleen ouder, wijzer en wellicht ook serieuzer geworden, maar ik ben ook op mijn eigen domein gaan bloggen, met mijn eigen naam. Een echt thema heb ik niet en dat maakt het zowel makkelijker als moeilijker om te bloggen. Ik heb niets om me aan vast te houden, maar ik ben ook vrij om te schrijven wat ik wil.

Over het algemeen blog ik alleen als er een verhaal bij me boven komt. De meeste verhalen zijn in één keer opgeschreven en komen als het ware recht uit mijn hart. Natuurlijk lees ik ze daarna nog wel even door, maar dat is dan meer om te kijken of de volgorde klopt en of ik lopende zinnen heb geschreven. Toch schrijf ik minder dan vroeger, omdat ik ook druk bezig ben met andere dingen. Enerzijds vind ik dat prima, want blijkbaar heb ik dan niks te vertellen, maar aan de andere kant klopt dat niet helemaal. Waar ik ook kom, ik kijk toch op een bepaalde manier naar de wereld en de mensen om me heen. Ik vraag me vaak af of ik daar niet wat over zou kunnen schrijven. Soms sla ik nog wel eens wat zinnen op in mijn telefoon, maar over het algemeen werkt het zo dat het idee weer naar de achtergrond verdwijnt als ik er niets mee doe. Vaak kom ik hetzelfde onderwerp dan alsnog tegen bij een ander en dan baal ik ervan dat ik het niet heb opgeschreven, omdat ik het leuk vond om erover te lezen. Kortom, ik zou best vaker kunnen schrijven als ik daar de tijd voor zou nemen. Tijdens NaNoWriMo kom ik namelijk ook elke keer tot de conclusie dat schrijven best lukt als je er tijd voor vrij maakt. Ik hoef van mezelf echt niet elke dag een stukje te schrijven, maar stiekem heb ik genoeg inspiratie om een paar keer per week iets te schrijven.

Ik vraag me dus af hoe ik dit aan ga pakken. Ga ik onderweg nog meer om me heen kijken en laat ik me inspireren. Ga ik die dingen dan vervolgens ook opschrijven en delen? Ik wil mezelf niet gaan dwingen om te schrijven, dus mezelf daadwerkelijk uitdagen lijkt me weinig zinvol. Voor mijn gevoel win ik weinig als ik ga schrijven omdat het moet, omdat dan het plezier er ook af gaat. Wat ik in ieder geval ga doen is op een rijtje zetten waarom ik bepaalde blogs volg en wat mij daar dan in aanspreekt. Waar reageer ik op en wat laat ik voor wat het is? Dat zegt waarschijnlijk wel iets over de onderwerpen waar ik zelf iets mee wil en kan.

Na mijn tentamenweek ga ik hier eens verder mee aan de slag. De lente is er en ik heb er zin in om me volop te laten inspireren door de omgeving. Al weet ik dat ik eigenlijk eerst in de boeken zou moeten duiken, in plaats van te schrijven op mijn blog en nu eindelijk eens die lange lijst blogs van anderen te lezen waar ik de afgelopen tijd niet echt aan toegekomen ben.