Sinds Huib iedere dag onderweg was voor zijn werk, hadden we twee auto’s. Tot afgelopen januari. Zijn Peugeotje ging stuk en we hadden weinig zin in dure reparaties. Ik heb in principe niet dagelijks een auto nodig, dus we besloten om die van hem te verkopen en even geen nieuwe aan te schaffen voor hem. Dan zouden we het wel verder zien.
Om eerlijk te zijn, vond ik het verschrikkelijk. Hoewel ik geen auto nodig heb, heb ik mijn auto in de afgelopen maanden wel enorm gemist. Pas toen mijn Mazda niet meer elke dag voor de deur stond, kwam ik er achter hoe vaak ik hem eigenlijk gebruikte. Even naar het winkelcentrum, snel iets halen bij Ikea, met de auto naar een afspraak of gewoon bij iemand op bezoek gaan. Ik had niet altijd zin om met het OV te gaan. Boodschappen deed ik lopend, op de hoek van de straat, of ’s avonds als Huib thuis was. Het kan dus allemaal prima, maar ik voelde me toch wel een beetje opgesloten thuis.
Gelukkig is dat vanaf vandaag opgelost. Huib heeft voor de komende zes maanden zijn ‘eigen’ auto gekregen van het werk. Dan kan hij gewoon op en neer naar het werk en heb ik de Mazda thuis staan. Ik kan dus weer overal heen. Ook wel handig als ik ga winkelen voor de baby, want we hebben nog genoeg nodig de komende maanden!
Anneke
Wat fijn!
Wij hebben sinds halverwege december een auto en ik zou niet meer zonder willen. Ik probeer nog steeds zoveel mogelijk de fiets te pakken, maar het is voor zoveel dingen echt ideaal om een auto bij huis te hebben. 🙂
Emmy
Ik wil echt wel een auto, zeker als we gaan verhuizen… Maar dan moet ik eerst een sponsor vinden, vrees ik. 🙂
Sammie
Kan me voorstellen dat je het heerlijk vind om weer een auto voor de deur te hebben! Toch wel super handig 🙂