Maria Mena in Tivoli

Op 26 november stond Maria Mena eindelijk weer eens in Tivoli! Ik ging erheen met Kim. Voordat we naar Tivoli liepen, hebben we eerst gegeten bij Stairway. Daar was ik voor mijn gevoel al jaren niet geweest. We hebben er gegeten. Ik had een burger en ‘apelgebak’ en we kletsten ondertussen bij tot het tijd was om naar Tivoli te lopen. In Tivoli zochten we een fijn plekje op het balkon en toen kon het wat ons betreft beginnen.

Ik had Maria Mena eerder live gezien in 2007 en 2009. Toen was het fantastisch en ben ik echt van haar muziek en haar open persoonlijkheid gaan houden. Ook deze keer was het mooi. Ze speelde haar nieuwe nummers en vertelde daar weer bij waarom ze ze geschreven heeft, maar ook de oude nummers kwamen voorbij. Een aantal daarvan had ze in een nieuw muzikaal jasje gestoken en ik vond dat fantastisch! Dat maakt een concert ook leuker dan gewoon naar de nummers luisteren op een cd. Live krijg je net even wat meer. Ik heb genoten, mee gezongen, foto’s gemaakt en ik had een paar keer kippenvel tijdens haar mooie balads.

Tijdens haar optreden voelde ik nogmaals hoe ver ik zelf gekomen ben sinds 2007. Ik kon toen zo mee voelen met haar verdrietige teksten. Nu sta ik veel steviger in mijn schoenen en heb ik mezelf geaccepteerd zoals ik ben. Ik vind het zo mooi om te zien dat ook Maria deze groei heeft doorgemaakt en dat dit ook terug te vinden is in haar muziek. Ik vind het bijzonder om te zien dat we beide zo ver gekomen zijn en dat we min of meer tegelijk een enorme persoonlijke groei hebben meegemaakt. Het is heel knap als je dat kunt verwoorden in je muziek. Het zorgt er ook voor dat haar muziek me nog steeds aan spreekt. Zong ik vroeger oprecht mee met ‘Just a little bit…’, kan ik me nu ook helemaal vinden in de tekst van ‘I always liked that’. Soms zou ik best wat sterker of beter willen zijn, maar ik kan veel beter omgaan met mijn eigen perfectionisme. Ik ben wie ik ben, ik ben enorm gegroeid en ik ben trots op wat ik heb bereikt. Het is fijn dat zo’n diepere laag ook terug komt in een optreden.

Maria zei zelf al dat ze een luxeprobleem had. Er zijn inmiddels teveel nummers van haar verschenen om ze allemaal te spelen. Ik heb er wel wat gemist, maar tegelijkertijd heeft ze mijn absolute favorieten wel gespeeld. De rest luister ik thuis wel weer.

Na het optreden was het druk en besloten we even te wachten tot iedereen weg was, zodat we rustig naar buiten konden lopen. Ons wachten werd beloond. Toen we langs de garderobe liepen, stond Maria er ook! Zo konden de fans nog even een praatje maken, om een handtekening vragen of op de foto met haar. We sloten aan in de rij. Ik vond het zo bijzonder om haar even te spreken! Ik kreeg een dikke knuffel en we maakten een foto. Het maakte deze mooie avond helemaal af!