Vanaf vandaag mag Marcel weer naar school en hoewel niemand zeker weet of de experts gelijk hebben, ben ik best wel opgelucht. De meivakantie was best pittig. Marcel mist de structuur van school snel en het spelen met andere kinderen. Zijn kleine broertje kan niet zoveel of zo snel als hij zou willen. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat hij het nut niet in ziet van vakantie hebben, maar niet op vakantie gaan. Dat wil er bij hem niet in. Als klap op de vuurpijl kon hij ook al niet bij opa en oma logeren. Nee, het was geen succes. Ik ben dus heel erg blij dat de scholen weer open zijn.
Vijf ochtenden
Onze school heeft er (tegen de adviezen in, I know) voor gekozen om de klassen op te delen in een ochtendgroep en een middaggroep. Marcel zit gelukkig in de ochtendgroep. Ik ben daar wel blij mee, want zo hebben we meteen een vast ritme in onze dag. Opstaan, naar school toe en dan de middag om andere dingen te doen.Dat klinkt als een goed ritme voor Marcel. (Eerst spelen en dan naar school lijkt me lastiger voor een kleuter!) In de praktijk komt het er overigens op neer dat hij deze week vier ochtenden naar school kan, want op maandag was de school nog dicht. Volgende week is het Hemelvaart, dus dan zijn het maar drie dagen. Het is hoe dan ook al veel beter dan geen school.
Wegbrengen
Ik zag wel een beetje op tegen het wegbrengen. We hebben allerlei e-mails ontvangen met regels en richtlijnen en ik had echt even geen idee hoe dat er in de praktijk uit zou zien. Het is begrijpelijk dat ouders het schoolplein niet op mogen, maar Marcel is pas 4. Hoe kan ik hem dan bij het hek los laten. Komt hij dan wel aan waar hij moet zijn? En gaan de andere ouders zich wel aan de regels houden? In de auto heb ik Marcel verteld dat het wegbrengen voorlopig iets anders gaat dan vroeger en dat hij goed bij me moest blijven lopen. Hij vond het gek, maar luisterde wel naar me. Tot we bij het schoolplein waren. Hij zag zijn klasgenootjes op een bankje zitten en weg was Marcel! Ik kon zijn tas nog net over het hek naar hem toe gooien en toen had hij al geen oog voor me. De juf stond naast het bankje en ze liet hem nog even zwaaien. Toch vond ik het fijn dat hij zo reageerde, want soms kan hij ook onwijs aan mijn been gaan hangen en tegensputteren als iets anders gaat dan hij gewend is. Het wegbrengen ging dus goed. En de andere ouders? Eigenlijk deed iedereen wel zijn best. Je zag sommige ouders kort een praatje maken met elkaar, maar dit deden ze dan wel op anderhalve meter afstand en op zo’n manier dat andere ouders en kinderen er goed langs konden lopen. Echt, het viel me heel erg mee.
Ophalen
Aan het einde van de ochtend mocht ik Marcel weer ophalen. In principe wachten de ouders altijd al buiten en neemt de juf dan de hele klas mee naar buiten om ze vervolgens één voor gedag te zeggen. Dat wil zeggen, de kindjes mogen weg zodra de juf de ouder(s) gezien heeft. Nu stonden de ouders niet op het schoolplein, maar buiten het hek. Verder ging alles hetzelfde. In plaats van een hand kregen de leerlingen een ‘high five’ met de voeten (‘dat is omdat je anders ziek kan worden, mama!) en daarna mochten ze naar papa of mama toe lopen. Marcel raakte halverwege het schoolplein even afgeleid en wist toen niet meer waar ik stond. Dat was wel even lastig want ik kon niet naar hem toe komen. Hij was duidelijk een beetje in de war van het schoolplein vol kinderen en al die ouders die buiten het hek stonden. Dit was ook pas de eerste dag, dus hij mag natuurlijk even wennen aan de nieuwe situatie.
Marcel heeft een fijne ochtend gehad. Hij heeft lekker gespeeld en hij zegt zelf dat alles leuk was en dat ze hele leuke dingen hebben gedaan. Dat klinkt in elk geval alsof ze rustig weer opstarten en de kinderen echt even de ruimte geven om weer te wennen aan de school en elkaar. Hij is wel ontzettend moe nu. Ik had zijn favoriete broodjes gekocht en voor de rest doen we het vanmiddag maar even rustig aan.
Hoe is het bij jullie? Zijn jullie blij dat de scholen weer open zijn of vind je het nog wat spannend? Hebben jullie kinderen er alweer zin in?
Geef een reactie