Boekverfilmingen en mijn verwachtingen

Over het algemeen ben ik geen grote fan van boekverfilmingen. Ik ben dol op lezen en het boek is in mijn ogen vaak beter. Een film heeft uiteindelijk ook wel een ander doel (en een andere doelgroep) dan een boek, dus het is soms ook een beetje appels met peren vergelijken. Vroeger probeerde ik boekverfilmingen eigenlijk standaard te vermijden, omdat ik erg bang was dat de film tegen zou vallen en dat dit dan ten koste zou gaan van het gevoel wat ik heb bij het boek. Steeds vaker wil ik een film toch zien, maar ik ga zeker niet naar elke film toe. Ook niet als ik het boek erg goed vond.

Bron

Wat verwacht ik dan van een boekverfilming? 

Ik schreef hier boven al dat ik me goed realiseer dat je een film kijken niet goed kunt vergelijken met lezen. Beide dingen doen mensen om te ontspannen, maar er zitten veel verschillen tussen. Ik vind het zelf fijn om zelf een beeld te vormen als ik een boek lees, daar heb ik geen film of acteurs voor nodig. Sterker nog, ik vind de acteurs die gecast worden ook niet altijd passen bij het beeld wat ik zelf heb gevormd in mijn hoofd. Je kunt dan ook niet elke lezer of kijker blij maken met zo’n keuze.

Wat ik allereerst verwacht van een film, is dat het verhaal goed in elkaar zit. Dit betekent absoluut niet dat het verhaal uit het boek woord voor woord overgenomen moet worden, want dat kan vaak niet. Dan wordt een film eindeloos lang. Wie op achtergrondinformatie zit te wachten, gaat het boek maar lezen. Voor een film moeten er keuzes gemaakt worden en daarbij vallen verhaallijnen of scenes weg. Dat is niet erg, zolang hierbij geen belangrijk informatie verloren gaat en het verhaal nog wel te volgen is voor de kijker. Ook als diegene het boek niet gelezen heeft. Je kijkt tenslotte ook wel eens een film met iemand die niet van lezen houdt.
Het veranderen van details vind ik een twijfelgeval. De haarkleur van een personage of hoe iets precies ging, dat weet je als lezer. Soms kan dit storend zijn, maar voor de film op zich is dat niet altijd een probleem. Ik hoor mezelf toch af en toe wel mopperen ‘dat het in het boek zo en zo ging…’ (Spoiler! Roept Huib dan naar me.)

Als de belangrijkste stukken van een boek wegvallen, dan kun je wat mij betreft beter een andere titel gebruiken voor de film en zeggen dat het boek je geïnspireerd heeft tot het maken van deze film. Er zijn helaas boekverfilmingen waarbij ik het gevoel had dat het oorspronkelijke verhaal niet tot zijn recht kwam. Ook heb ik meegemaakt dat ik naar de bioscoop ging met iemand die het boek niet gelezen had en dat diegene echt geen idee had wat hij nou had zitten kijken.

Hoe het niet moet

De volgende boekverfilmingen vond ik zelf echt tegen vallen. Ik ga proberen uit te leggen waarom.

• I am number Four – Ik ben heel erg dol op deze boekenserie en ik kan werkelijk niet wachten tot het volgende deel uit komt, maar de film sloeg voor mij de plank zodanig mis, dat ik hem na een half uur uitgezet heb. Dit kon in mijn ogen niet de bedoeling zijn.
• De Vliegeraar / Kite Runner – Een mooi en emotioneel boek. Het eerste deel van de film vond ik erg mooi en goed gemaakt, maar op een gegeven moment werden er hele stukken van het plot overgeslagen en herkende ik het boek bijna niet meer terug. Ik vond dat jammer.
• The Silver Linings Playbook – Het boek zou ik meer drama noemen dan romantiek, maar in de film leek dit wel omgekeerd. Het was opeens een liefdesverhaal tussen twee mensen die allebei een beetje de weg kwijt zijn.  Als op zichzelf staande film was dit misschien niet verkeerd, maar ik vond dat de essentie van het verhaal miste en dat het niets meer te maken had met het gevoel wat ik kreeg bij het boek.

Goede voorbeelden

• Haar naam was Sarah – De film blijft trouw aan het verhaal in het boek. Het is goed geacteerd en mooi verfilmd. Ik zat met tranen in mijn ogen in de bioscoop en heb de film daarna nogmaals gekeken op dvd.
• The Hungergames – Misschien scheelt het dat ik deze serie al in 2010 las, zodat ik al wat details vergeten was toen ik de films keek. Ik vond Katniss echt heel goed gespeeld door Jennifer Lawrence, zo had ik me haar ook zeker voorgesteld. Ook had ik een goed gevoel bij de rest van de film. Ik vond de films eigenlijk net zo gaaf als de boeken.
• Harry Potter – Volgens mij is hier geen uitleg bij nodig. Het waren gewoon goede films. Ik heb ze niet allemaal gezien, maar de films die ik wel zag, vond ik top.
• Me Before You – Bij deze film missen wat verhaallijnen die (in mijn ogen) minder belangrijk waren. De film focust zich écht op de relatie tussen Louisa en Will. Ik vond dat dit het verhaal beter maakte, je werd als kijker niet afgeleid door teveel informatie en je zag alleen die dingen waar het verhaal echt om draait.

Er zijn ongetwijfeld nog veel meer – goede en slechte – voorbeelden te noemen van boekverfilmingen, maar dit zijn de eerste films die bij me op kwamen. Nu ik wat meer ervaring heb met goede boekverfilmingen, durf ik het ook wat beter aan om ze te gaan kijken. Een film waar ik nog wel erg benieuwd naar ben, is ‘Room’. Dat boek vond ik echt fantastisch en ik denk dat het verhaal zeer geschikt is om een film van te maken.

Wat is jouw favoriete boekverfilming?