In mei mochten we langzaam weer meer dingen doen en Marcel mocht weer naar school. Het was een maand met prachtig weer, fijne weekenden en een jubileum. Ik neem jullie mee aan de hand van een aantal foto’s die ik deze maand gemaakt heb.
Waar is mijn schoen?
Toen ik op een zaterdagochtend naar de schuur liep, vond ik halverwege de tuin een schoen van Marcel. Ik had geen idee waarom die schoen daar lag en hoe hij daar gekomen was, maar ik dacht eigenlijk dat Marcel het zelf had gedaan. Dat leek me de meest logische verklaring. De vraag van de dag was dus ‘Waar is je schoen?’ Helaas kon hij er geen antwoord op geven. We hebben echt het hele huis en de tuin op zijn kop gezet, maar we konden de schoen niet vinden. ’s Avonds kwamen we tot de conclusie dat het niet de schuld was van Marcel. Toen we de avond ervoor iets in de schuur hadden gezet, waren de schoenen met het klittenband vast geplakt. De tweede schoen lag al die tijd in de schuur… Oeps! Sorry Marcel!
Coronakapsels
Ik had de jongens zelf een beetje bijgeknipt, maar ja, ik ben geen kapster dus dat was eigenlijk geen gezicht. In mei kwam mijn nichtje de schade een beetje te herstellen. Zo liepen de jongens niet meer compleet voor schut. Het was ook wel gezellig om haar even te zien en te spreken.
Moederdag
Moederdag was gek dit jaar. Er waren geen zelfgemaakte knutsels en uitgebreide bezoekjes aan onze moeders. Ik kreeg wel een mooie bos bloemen van de mannen. Daarnaast reden we ook even langs onze moeders om een bos bloemen langs te brengen. Gelukkig was het mooi weer en konden we in de tuin een kop koffie drinken. Dan konden we elkaar toch nog even zien en spreken.
Weer naar school
Na de meivakantie gingen de scholen weer open. Elke school heeft een andere strategie gekozen. Ik was erg blij met de keuze van de school van Marcel. Zijn klas mocht vanaf dat moment elke ochtend naar school toe. De structuur van elke dag hetzelfde ritme, was echt goed voor hem. Hij was ook blij om zijn klasgenootjes weer te zien. Het halen en brengen is natuurlijk wel anders dan we gewend zijn, maar eerlijk gezegd bevalt het me prima dat ik hem gewoon af kan zetten en dat ik niet een kwartier moet blijven hangen tot de les begint. Ik kan hier persoonlijk wel aan wennen. (Ben ik nu een slechte moeder?)
Tuinplannen maken
We wonen inmiddels drie jaar in ons huis en we moeten de tuin nog steeds aanpakken. We maken elke keer plannen, maar tot nu toe komt er echt weinig van terecht. In februari waaide onze schutting om en na bijna vier maanden hebben we samen met de buurman ontdekt dat het best wel leuk en gezellig is om samen een grote tuin te hebben. We zien er de voordelen wel van in. Dat neemt niet weg dat we nog altijd beide tuinen aan willen pakken. Inmiddels hebben we plannen gemaakt, maar nu moeten we dus door gaan pakken. In mei lieten we een hovenier langskomen om een aantal boomstronken te verwijderen. Er zijn twee stronken weg. Voor de rest moeten we nu een planning maken.
Geitjes knuffelen
Onze jongens hebben de geitjes op de Geertjes Hoeve echt gemist. Deze maand zijn we er twee keer geweest. De eerste keer waren we er doordeweeks en namen we alleen Espen mee. Toen was het rustig en konden we even een rondje lopen met hem. De tweede keer gingen we met beide jongens. Ondanks dat het wederom rond openingstijd was, was het deze keer aanzienlijk drukker. Mensen hielden zich helaas niet aan de regels en ze hielden geen afstand. Dat voelde toch minder prettig en daarom zijn we echt maar heel kort gebleven. Hopelijk wordt het snel weer rustiger, maar het is zomers altijd druk daar, dus ik ben bang dat we dit jaar gewoon niet zo heel vaak kunnen gaan. Dat is niet anders.
Lentezon
Wat ben ik blij met onze tuin! Daar kunnen we fijn buiten zitten, eten en spelen zonder dat het er te druk is. De jongens fietsen, springen op de trampoline, rennen rond en zo af en toe liggen ze even stil. We hebben inmiddels ook al een paar keer de barbecue aan gehad, samen met de buurman. Er is gevoetbald, gedanst en veel gelachen. Natuurlijk maken de jongens af en toe ruzie en spelen ze wel eens wild, maar ik ben blij dat ze hun energie kwijt kunnen in de tuin.
Tien jaar samen
Op 24 mei waren Pel en ik 10 jaar samen. We hebben het gevierd door thuis restaurantje te spelen. We bestelden eten bij restaurant Blij in Utrecht. We kregen een box met 12 kleine gerechtjes, verdeeld over drie gangen. Het was nog even wat werk om alles klaar te maken en op te warmen, maar we hebben echt heerlijk gegeten samen.
Zelfzorg
Niet alleen de scholen gingen open, we mochten ook weer naar de kapper. Ik was echt al heel lang niet geweest en er moest echt even een flink stuk vanaf. Ik maakte dus toch maar even een afspraak voor mezelf. Mijn haar voelt weer levend aan. Daarnaast stofte ik mijn mascara af en kocht ik een nieuw kleurtje nagellak. Het is tijd om af en toe een beetje lief te zijn voor mezelf.
Ik las de volgende boeken:
- All the bright places – Jennifer Niven
Geef een reactie