Espen naar de peuterspeelzaal

Vandaag is Espen precies 2,5 jaar oud. Dat betekent dat hij in onze regio eindelijk mocht starten op de peuterspeelzaal. Vanmorgen was het zover. Hij mocht voor het eerst meedraaien op zijn groep. Voor mij weer een nieuwe fase, maar Espen vond het alleen maar leuk. Toen ik hem vanmorgen ging afzetten, rende hij snel naar binnen en hij riep nog net ‘doei mama!’ Daar kon ik het mee doen.

Wennen in coronatijd

Vorige week gingen Espen en ik samen kennis maken met zijn juffen en de locatie. Het is natuurlijk een gek jaar. Toen Marcel in 2018 naar de peuterspeelzaal ging, konden we niet alleen kennis maken, maar mochten we er de eerste dag dat hij mee draaide ook bij zijn. Zelfs samen met een andere moeder. Zo werkte het deze keer niet. Gelukkig heb ik wel kennis kunnen maken met de pedagogisch medewerkers en het gebouw, al was het maar een uurtje. Espen vond het die eerste keer al erg leuk om daar te spelen en hij wilde het liefst meteen blijven. Hij was er echt enorm aan toe.

De eerste dag

Vanmorgen moest Espen dus alleen naar binnen. Ik had geen idee hoe het zou lopen, maar over het algemeen is hij geen lastig kind. Hij had er zin in, dus toen we het plein op liepen, rende hij eigenlijk meteen naar binnen en ik gaf zijn tas aan de pedagogisch medewerker. Hij had meteen een lange dag voor de boeg. In de tijd van Marcel, had hij 2 korte dagen. Na de zomervakantie is dit veranderd in dagen van 5 uur per keer. Dat leek me best heftig voor een peuter. Toch kreeg ik geen telefoontje. Espen had de dag afgemaakt. Hij had het goed gedaan en lief gespeeld. De enige opmerking was dat hij tijdens het eten en in de kring niet meteen snapte wat de bedoeling is. Dat lijkt me ook niet zo gek, want hij is nog helemaal niet gewend aan een dergelijke setting. Ik heb er bij Espen wel vertrouwen in dat dat wel gaat wennen, al heeft hij anderzijds soms wel last van ‘wiebelbillen’. Stil zitten is echt niet aan hem besteed.

Geen middagdutje

Terwijl ik me er zorgen over maakte dat hij de dag niet vol zou kunnen maken, omdat het te vermoeiend was, had Espen daar zelf geen last van gehad. Hij was lekker energiek en had heerlijk gespeeld. Ook thuis wilde hij niet slapen. Hij doet nog maar heel af en toe een middagdutje, maar ik had vandaag wel verwacht dat hij even wilde slapen. In plaats daarvan wilde hij graag Brandweerman Sam kijken en zo af en toe een paar minuutjes op de bank liggen, maar verder bleef hij de hele middag gewoon spelen. Kortom, het was oké voor hem om daar een paar uurtjes te zijn. Dat is goed om te weten. De komende weken gaan we hem lekker laten wennen en als dit goed bevalt, kunnen we ervoor kiezen om een dag bij te kopen. Misschien leuk voor hem, maar laten we vooral niet te hard van stapel lopen.