De kerstmarkt in Brussel

De afgelopen maanden waren behoorlijk rumoerig bij ons en we hebben daarom besloten de feestdagen heel anders in te vullen dan normaal. Dat betekent dat we minder (semi-verplichte) afspraken gemaakt hebben en dat we elke avond thuis wilden eten. Dat hield ook in dat we voor eerste kerstdag helemaal geen plannen hadden. Dat leek ons heerlijk. Uiteindelijk voelde het ook niet goed om helemaal niets te doen. Na een middag Monkey Town op maandag en gourmetten op kerstavond, wilden we wel een dagje op pad. Op eerste kerstdag stapten we aan het einde van de ochtend in de auto en we reden naar Brussel toe om de kerstmarkt te bezoeken.

In Brussel aangekomen parkeerden we de auto uit gewoonte in een parkeergarage. Dan is het tenminste duidelijk hoe je kunt betalen. Achteraf bleek dat het in de stad gratis parkeren was die dag, maar dat wisten we niet. Weer iets geleerd. (Misschien in het vervolg even vooraf checken dus 😉 ) De eerste stop van ons dagje uit was de Sint Michiel en Sint Goedele kathedraal. Marcel is dol op grote kathedralen en die staan dan ook altijd op zijn wensenlijstje als we een grote stad bezoeken. Door de trappen konden Espen en ik niet mee naar binnen, maar ik heb van Pel en Marcel gehoord dat ze een prachtige tentoonstelling hadden met verschillende kerststalletjes. Dat klonk goed.

Na het bezoek aan de kathedraal liepen we de binnenstad in, op weg naar de Grote Markt en de kerstmarkt. We volgden de mensen en de lichtjes en kwamen uiteindelijk aan bij de marktkraampjes. Marcel vindt van alles leuk en hij was dan ook degene die het meeste geld uit gegeven heeft. Hij kocht een sneeuwbolletje met Manneke Pis erin en een nieuwe bakvorm om samen cakejes te bakken. Er was ook van alles te doen voor kinderen. Zo stonden er twee (steampunk) draaimolens op de kerstmarkt. Marcel mocht van ons twee ritjes maken in de eerste die we tegen kwamen. Kindjes van Espen’s leeftijd werden helaas geweigerd, omdat de stoeltjes teveel bewogen en dit gewoon niet veilig was. Dat vond Espen natuurlijk erg jammer, maar ik keek samen met hem naar Marcel en papa en we zwaaiden naar ze. Volgende keer is Espen wellicht ook groot genoeg en kan hij mee met zijn grote broer. Nu moest hij toch echt even toekijken.

Eten mag Espen gelukkig wel, dus toen we richting het reuzenrad een kraampje met ‘hot dogs’ tegen kwamen, konden we wel wat te eten bestellen. Daar hebben we nog even goed om gelachen, want een kleine hotdog bestond uit een halve stokbrood en een worst groter dan ik ooit had gezien. We hadden aan eentje vast genoeg gehad als gezin, maar Pel kwam er met vier terug. Geniaal. Ze waren wél lekker, dus verder was het niet zo erg. Marcel werd wel wat onrustig, want die kon niet wachten om een keer in het reuzenrad te gaan met papa. (Ja, deze mama slaat dan echt even over!)

Terwijl Marcel en Pel over Brussel uit konden kijken vanuit het reuzenrad, werd het langzaam donker. Dat was voor ons ook wel het moment om terug te gaan lopen naar de auto. We moesten tenslotte ook nog een flink eind naar huis rijden. Onderweg vielen de jongens al een beetje in slaap af en toe, dus thuis waren ze zo vertrokken. Wij aten nog wat en hebben het na zo’n drukke dag ook niet laat gemaakt. Het was geen traditionele kerstdag, maar we hebben het wel gezellig gehad met ons gezinnetje en daar gaat het uiteindelijk om.