Vorige week was Espen alweer 11 maanden oud en dat betekent niet alleen dat we bijna zijn eerste verjaardag kunnen vieren, maar ook dat er weer een consult bij het consultatiebureau op het programma stond. Espen was nog aan het herstellen van de waterpokken, maar ik was ook wel erg benieuwd naar zijn lengte en gewicht dus we besloten toch gewoon te gaan.
Wegen en meten
Ik maakte me verder geen zorgen om het wegen, want Espen was weer lekker gegroeid sinds december.. Hij is inmiddels bijna 81 cm lang en weegt nu 10,7 kilo. Hij blijft dus een grote knul. Na het weegmoment was het tijd voor het consult. Eigenlijk deed hij dit ook hartstikke goed. Hij kan niet goed stil zitten, dus ik liet hem gewoon door de ruimte kruipen. Zo kon hij meteen aan de verpleegkundige laten zien wat hij allemaal al kan, zoals zich optrekken, voorzichtig langs de tafel stappen en supersnel kruipen. Hij pakte wat speelgoed op en babbelde wat in zijn eigen baby taaltje. Ondertussen kon de verpleegkundige mij de vragen stellen die bij het 11 maanden consult horen en ik kon mijn eigen vragen stellen.
Voor de fijne motoriek hadden we wat meer trucjes nodig. Espen was zo lekker aan het spelen dat hij zijn aandacht er niet goed bij had. Na een paar keer proberen, liet hij toch wel even zien dat hij alles kon wat ze wilde testen. Niet dat ik er echt bang voor was dat ik het niet kon, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet overal heel erg op zit te letten. Hij groeit en hij ontwikkelt zich tot nu toe prima, dus ik laat het hem allemaal lekker op zijn eigen tempo uitvogelen. Dat gaat dus goed, want ze had niets te klagen.
Het laatste deel van deze afspraak was minder gezellig. Na overleg met de arts hebben we besloten Espen wel de vaccinaties te geven. Hij had geen koorts meer, voelde zich niet ziek en de waterpokken waren al droog. Ook had hij nauwelijks last van voorgaande prikjes. Het kon dus geen kwaad en ik durfde het ook wel aan. Espen vond het toch wat minder. Die gaf verontwaardigd een gil, en en nog een keer bij de tweede prik. (Wat maakt ze me nou? Het was toch gezellig?) Gelukkig hoefde hij maar heel even te huilen en daarna was het ook weer over. Ik kon hem weer aankleden en een afspraak maken voor over 3 maanden.
Ik heb gelukkig geen spijt gekregen van de beslissing om de afspraak door te laten gaan. Espen was de rest van de dag gewoon zijn vrolijke en lieve zelf, dus ik denk dat hij er echt geen last van gehad heeft. Nu hebben we het maar achter de rug. Hopelijk is hij met 14 maanden gewoon lekker fit!
Geef een reactie